Lâdikli Mustafa Saraç anlatıyor:
Vaktiyle, benim yedi çocuğum oldu, öldü!
Ahmed Ağa da gayinnamın (kayın validemin) dayısının oğlu...
Bir gün bizim çocukları (hanımı) alıyor yanına gayınnam, Ahmed Ağagile gidiyorlar.
Orada, bizim gayınna Ahmed Ağa'ya:
Fazilet ve hamiyetlerine pâyan yoktu, Konya'nın güzel insanlarının.
Gece demiyor, gündüz demiyor, boyuna insaniyete İslâmiyet taşıyacak güzel insan yetiştirmeye uğraşıyorlardı.
"İslâh-ı Medâris" yüz güldürüyordu.
Müderrisler dirayetli, talebeler gayretliydi.
,%20Sel%C3%A7uklu,%20Konya%20-%2026.jpg)
Ney gibi hem bir zehir, hem bir tiryak, ney gibi hem bir hem dem, hem bir müştak kim gördü?
Ney, kanla Mecnun dolu olan yoldan bahsetmekte, aşkının kıssalarını söylemektedir.
Bu aklın mahremi akılsızdan başkası değildir dile de kulaktan başka müşteri yoktur.
Hem Hacı Veyiszâde Hocamızdan, hem de Ladikli Ahmed Ağamızdan çok feyiz almış Nuri Eser anlatıyor:
Şöyle bir şey anlatmıştı vaktıyla Ahmed Ağa bizlere:
Evliyanın tasarrufu var, amma izine tabidir.
.jpg)
Seyyid Burhaneddin Hazretleri çok cezbeli bir ârifti.
Bir gün aniden cezbesi taşıp da eteklerini savurarak dışarı fırlayınca, birileri, herhalde azıcık alaylı bir tavırla:
-Heey derviş! Eteklerin eğrilmiş, eteğini topla, demiş.
Ruslarla Bulgarlar gizli bir anlaşma yapmışlar Türkiye aleyhine.
Ruslar kuzeydoğu'dan, Bulgarlar da kuzey-batıdan vuracak Türkiye'ye.
Böyle bir anlaşma yapmışlar da şifâhen, onu resmiyete dökerek imzalamak üzere, iki tarafın yetkilileri Bulgaristan'da bir araya gelmişler.
Gönenli Hoca'nın en meşhur taraflarından biri, sürekli para dağıtmasıydı.
Fakire fukaraya, öğrencilere, yolda kalan, darda kalan herkese para yardımı yapıyordu rahmetli.
Peki nereden buluyordu bu paraları Gönenli?
Şöyle anlatıyor bu olayı Gönenli Hoca, bir vaazında:
Bir gün şurada namaz kıldırıyorum.
Mihrabtayım.
,%20Sel%C3%A7uklu,%20Konya%20-%2015.jpg)
Şekerci -Lokumcu- Helvacı Hacı Servet Çetinkaya:
Kıbrıs hadisesini anlatmıştı bir defa bize Ahmed Ağa.
Menderes devrindeydi galiba...
Vaktiyle ağniya (zenginler), zekât, sadaka ve sosyal yardımlar konusunda ihmal ve ihlâle düşünce, Hazreti Mevlânâ ya:
-Efendim, ağniyâ, gariban hakkını gözetmez oldu, fakirlerin hakkı olan zekât ve sadaka vergilerini vermez oldular!.. diye şikâyet etmişler.
Allah dostlarının, evliyaullah'ın menkıbeleri gündeme gelince, bab-ı şeriattan (şeriat kapısından) tarikat, marifet ve hakikat haremine geçemeyenler:
"Yahu, bu adamların madem ki bu kadar güçleri var da, niye boyunlarını çekivermiyorlar şu namızsız gavurların?
Hz.Mevlânâ, genelde her konuyu yumuşatan ve pek çok şeyi hikmet ve zarafet örtüleriyle sarıp sarmalayarak neticeyi tatlıya bağlayan bir bilgedir.
Bir gün, birileri (Müderris oğlu Çelebi Şemseddin):
Bir defasında Ahmed Ağa'nın odasındayız.
Bir zat girdi içeriye, beyaz elbiseli.
Selâm verdi, aldık.
Ahmed Ağa hızla ayağa kalktı, gitti o zatın cübbesini aldı astı.
Hemen bir leğen ibrik getirdi, abdest suyunu döktü, havlusunu tuttu.
,%20Sel%C3%A7uklu,%20Konya%20-%203.jpg)
Hz.Mevlânâ'nın oğlu Sultan Bahaaddîn Veled şöyle anlatıyor:
Bir gün, sebebini bilmediğim bir sıkıntı içinde kıvranıp dururken, babam Mevlânâ içeri girdi.
Beni bezgin ve sıkıntılı görünce:
Bu ne hal Bahaddin, birinden mi incindin? diye sordu.
-Hayır, ne haldir bilmiyorum, dedim.
