Tartıdaki Ufacık Bir Hatanın Cehennemdeki Cezası

Muğla'nın Milas ilçesinde yaşayan orta yaşlı bir adam, bir gece, hayatının akışını değiştiren dehşetli bir rüya görür.
Bir adam rüyasında kendi ölümünü görmüştür.

Öldükten sonra, vücudu teneşirde yıkanmış, kefenlenmiş ve mezara defnedilmiştir.
Rüya çok net ve berraktır.Adam mezara konulup yapılan dualar ve okunan Kur'an-ı Kerim ile birlikte üzeri topraklandıktan sonra kapkaranlık bir yerde yapayalnız kalır.
Bir müddet sonra bulunduğu kabrin sağ tarafından bir menfez açılır ve içeriye iki kişi girer.
Bunlar kendilerinin kabirdeki sual melekleri olan "Münker ve Nekir" olduğunu söylerler.
Bu melekler, adamı alıp bulunduğu menfezden geçirerek başka bir yere götürürler.
Götürdükleri yerde adamın önüne hemen bir terazi ve yanına da bir miktar üzüm koyarlar.
O sırada karşıdan gelen bir adam belirir.
Münker ve Nekir, Milaslı bu çiftçiden, karşısındaki adama üzüm satmasını söylerler.
"Ölçtüğünüz zaman dürüst olun, tam ölçün, doğru terazi ile tartın.
Bu hem ticaretiniz için daha hayırlı, hem de akıbet yönünden de daha güzeldir." (İsrâ Sûresi, 35)

Münker ve Nekir melekleri adamın sağ ve solunda muhafız gibi durarak satışa nezaret ederler. Kendisinin alış-veriş esnasında tartıda çok az bir haksızlık yaptığını gören Melekler, onu hemen tezgâhın başından aldıkları gibi çok büyük bir kapının yanına getirirler.
Kapı, kale kapısı gibi çok büyüktür.
Kapının yanına gelir gelmez kapı kendiliğinden açılır.
Rüya sahibinin o anda gördüğü manzara çok korkunçtur.
Kapının öbür tarafında müthiş bir yangın ve alevlerin içerisinde cayır cayır yanan insanlar vardır.
İnsanlar bir taraftan yanmakta, bir taraftan da vücutları tazelenmektedir.
Yanan insanların çıkardıkları canhıraş feryatları yürek dayanacak gibi değildir.
Münker ve Nekir melekleri, adama bu dehşetli manzarayı gösterdikten sonra tekrar bir meydanın ortasına getirirler.
Kendisine, biraz evvel alışveriş esnasında işlediği suçun cezasının demin gördüğü gibi yanarak mı, yoksa başka bir şekilde mi verilmesini istediğini sorarlar.
Adam, gördüğü o müthiş yangın manzarasındaki dehşetten ve bundan daha büyük bir ceza olamayacağı düşüncesiyle ateşe razı olmayıp bir başka cezaya razı olduğunu söylemesi üzerine, birden bire vücudunda yüzlerce derece bir hararetin baş gösterdiğini bütün dehşetiyle hisseder.
Dayanılmaz bir ıstırap, çekilmesi mümkün olmayan acı ve azap başlamıştır.
Adamcağız, çektiği acının tesiriyle avazı çıktığı kadar feryad ü figan etmektedir.

Rüyadan gerçek hayata, yani rüyayı gören adamın evine döndüğümüzde, adam hakikaten de avazı çıktığı kadar bağırmakta, ortalığı ayağa kaldırmaktadır.
Vakit gece yarısıdır.
Adamın karısı ve bitişik odadaki iki yetişkin oğlu bu korkunç çığlıklara uyanırlar.
Sesler mahalleyi de inlettiğinden konu-komşu pürtelaş adamın evinde toplaşırlar.
Adam hâlâ çığlık çığlığa feryada devam etmektedir.
Herkes uğraşmakta fakat adamcağız bir türlü uyandırılamamaktadır.

Dönelim tekrar rüyaya...
Adamın içine düşen yangından vücudu fokur fokur kaynamakta ve acı içinde kıvranmaktadır.
Çektiği acı tahammül sınırının çok ötesindedir.

Bir müddet geçtikten sonra, Münker ve Nekir'in işaretiyle ceza sona erdirilir ve adam çağrılarak şöyle denilir:

"İşte gördün ve anladın ki, dünyada yapılan ufacık bir hatanın, adaletsizliğin ahiretteki cezası bu.
Şimdi seni hayata, yaşadığın dünyaya iade ediyoruz.
Bundan sonra hayatını bu gerçeğe göre tanzim et.
Katiyyen en küçük dahi olsa bir haksızlık, adaletsizlik yapma."

Bu müsaadeden sonra, adamcağız rüyasından gözleri yerinden fırlamış, beti benzi atmış, kan ter içinde uyanır.
Ama bundan da mühimi, adamın yüzünde, etrafını ihata eden mahalle halkını hayret ve şaşkınlık içinde bırakan bir görüntü vardır.
Siyah saçlı bu adamın bütün saçları, biraz evvel rüyada gördüklerinin dehşetinden bir anda bembeyaz olmuştur.
Evet bembeyaz...

Milaslı bu adamı görüp hadiseyi nakledenlerin ifadesine göre, şimdi artık o, dehşetin aklaştırdığı saçlarıyla hayatını kılı kırk yararcasına hassas yaşamakta, bundan sonraki menzili olan kabir aleminde kendisine faydası olacak sâlih amellerin, güzel, hayırlı işlerin peşinden koşmaktaydı.

*Sait Davran