Şâfiî âlimlerinden ve Evliyâ'dan Ebu'l-Hasen Kazvînî diyor ki:
“Bir düşmandan yahut başka şeyden korkan kimse, ‘Li-îlâfi Kureyş' sûre-i celîlesini okursa bu onu bütün kötülüklerden korur.
İmâm Cezerî merhûm, Hısnü'l-Hasîn kitâbında bunu yazmış ve “Bu tecrübe olunmuş şeylerdendir” demiştir.
Senâullâh Pânipûtî der ki:
“Şeyhim (Silsile-i Sâdât'ın 31. halkası) Mazhar-ı Cân-ı Cânân (k.s.) Hazretleri dahi, korkulu zamanlarda belâların def‘i için bana bunu okumamı emretmişler ve “Bu mücerrebdir” buyurmuşlardı.
Ben bunu her okuduğumda muhakkak faydasını görmüşümdür.”
Evliyâdan Ebu'l-Hasen Şâzelî (kuddise sirruh) demiştir ki:
Eğer aç ve susuz kalmamak istersen “Li-îlâfi Kureyş” sûresini okumaya devâm et.
Bu nice defalar tecrübe edilmiştir.
Sefere çıkarken “Li-îlâfi” sûre-i celîlesini okumak müstehabdır.
Ebû Tâhir bin Cahşeveyh der ki:
Bir sefere çıkmak istemiştim.
Lâkin yol tehlikeli olduğundan korkuyordum.
Hayır duâsını almak için Kazvînî'nin (rah.) yanına vardım.
Henüz bir şey söylemeden bana:
Kim sefere çıkar, yolda bir düşmandan yahut vahşî hayvandan korkarsa “Li-îlâfi” sûre-i celîlesini okusun.
Zira o her türlü kötülükten emândır, kurtulmaya vesîle olur” dedi.
Ben bunu okumaya devam ediyorum, bu güne kadar başıma fenâ bir hal gelmedi. (T. Mazharî)
İmâm-ı Rabbânî (k.s.) Hazretleri buyurdular ki:
“Korkulu yerlerde ve düşman memleketlerinde Kureyş sûresini okumanın emniyet ve rahata vesile olduğu tecrübe olunmuş şeylerdendir.
Gündüz ve gece en az 11 defa okumak lazımdır.
Bir Hadîs-i Şerîf'te
“Kim seferinde bir yere iner, sonra ‘Eûzü bi-kelimâtillâhi’t-tâmmâti min-şerri mâ-halak’ duâsını okursa, o menzilden göçünceye kadar hiçbir şey ona zarar vermez” buyurmuşlardır.
“Bir düşmandan yahut başka şeyden korkan kimse, ‘Li-îlâfi Kureyş' sûre-i celîlesini okursa bu onu bütün kötülüklerden korur.
İmâm Cezerî merhûm, Hısnü'l-Hasîn kitâbında bunu yazmış ve “Bu tecrübe olunmuş şeylerdendir” demiştir.
Senâullâh Pânipûtî der ki:
“Şeyhim (Silsile-i Sâdât'ın 31. halkası) Mazhar-ı Cân-ı Cânân (k.s.) Hazretleri dahi, korkulu zamanlarda belâların def‘i için bana bunu okumamı emretmişler ve “Bu mücerrebdir” buyurmuşlardı.
Ben bunu her okuduğumda muhakkak faydasını görmüşümdür.”
Evliyâdan Ebu'l-Hasen Şâzelî (kuddise sirruh) demiştir ki:
Eğer aç ve susuz kalmamak istersen “Li-îlâfi Kureyş” sûresini okumaya devâm et.
Bu nice defalar tecrübe edilmiştir.
Sefere çıkarken “Li-îlâfi” sûre-i celîlesini okumak müstehabdır.
Ebû Tâhir bin Cahşeveyh der ki:
Bir sefere çıkmak istemiştim.
Lâkin yol tehlikeli olduğundan korkuyordum.
Hayır duâsını almak için Kazvînî'nin (rah.) yanına vardım.
Henüz bir şey söylemeden bana:
Kim sefere çıkar, yolda bir düşmandan yahut vahşî hayvandan korkarsa “Li-îlâfi” sûre-i celîlesini okusun.
Zira o her türlü kötülükten emândır, kurtulmaya vesîle olur” dedi.
Ben bunu okumaya devam ediyorum, bu güne kadar başıma fenâ bir hal gelmedi. (T. Mazharî)
İmâm-ı Rabbânî (k.s.) Hazretleri buyurdular ki:
“Korkulu yerlerde ve düşman memleketlerinde Kureyş sûresini okumanın emniyet ve rahata vesile olduğu tecrübe olunmuş şeylerdendir.
Gündüz ve gece en az 11 defa okumak lazımdır.
Bir Hadîs-i Şerîf'te
“Kim seferinde bir yere iner, sonra ‘Eûzü bi-kelimâtillâhi’t-tâmmâti min-şerri mâ-halak’ duâsını okursa, o menzilden göçünceye kadar hiçbir şey ona zarar vermez” buyurmuşlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder