Benim Sevdiklerimin Listesi

Bir Cuma vakti, cemaat tek tük camiye girmekte… 
Meşhur imam Abdürrezzak Hoca kürsüde…
Hz.Hızır, genç ihtiyarlar arasında onlardan biri gibi bir köşeye oturuyor. 
Kürsüde imam sohbete başlıyor, çok feyizli bir sohbet oluyor.
Hz.Hızır Aleyhisselâm’ın yanına kırklarında bir adam gelip oturuyor. Cami yavaş yavaş dolmakta… 
Adam bir müddet sonra uyuklar bir vaziyette sallanıyor, ha uyudu ha uyuyacak… 
Hızır Aleyhisselâm, adamı dürtüyor:
-Bu sohbet kaçmaz, uyuyacaksın, der. 
Adam:
-Uyumam, beni rahat bırak, diye cevap verir. 
Hızır Aleyhisselâm ses etmez, ancak sohbet de çok feyizlidir.
Adam ha uyudu ha uyuyacak bir durumdayken Hz.Hızır bir daha dürterek:
-Uyuyacaksın, dedim.
Adam:
Ben de sana uyumam, beni rahat bırak dedim, der ve ekler:
-Biz feyzimizi Abdürrezzak’tan değil, Rezzak olan Allah’tan alıyoruz. 
Rahat bırak beni, yoksa senin Hızır olduğunu söylersem bu cemaatten yakanı zor kurtarırsın…
Hızır Aleyhisselâm susar ve gözlerini kapatır, boynunu büker, Allah’a yönelerek:
-Ya Rabbi! 
Bu nasıl iştir? 
Bu kulun benim kim olduğumu nereden bildi? 
Bu nasıl iştir, bendeki listede bu zatın adı yok!
Cenab-ı Hakk, lisan-ı münasiple cevap verir:
-Ya Hızır! 
Sana verdiğim liste, beni sevenlerin listesidir. 
Bir de bende liste var ki, o da benim sevdiklerimin listesidir.