Şu adam, Hacı Ahmed Ağa'nın arkadaşlarından galiba!

"Lâdikli Ahmed Ağa" Kitabının Kapağı

Bir defasında Ankara'dan İstanbul'a geliyorum. 
Kadınhan'dan geliyorum, Ankara üzerinden dönüyoruz İstanbul'a. 
Hanım var yanımda.
Aniden bir adam çıktı karşımıza. Sağ elinde üç çekimlik bir tesbih var. 
Hızla elini kaldırarak, yoldan çekil, kenara çık işareti verdi bize.
Adam öyle işâret verince, benim hanım: 
-Şu adam Hacı Ahmed Ağa'nın arkadaşlarından galiba, kenara çekil diyor sana, dedi. 
Hiç tereddüt etmeden hemen kenara çektim arabayı ben. 
Benim kenara çıkmamla beraber ecel gibi bir araba geçti gitti! 
Eğer o anda kenara çekilmemiş olsaydık bize vurması garantiydi. 
O zamanlar şimdiki gibi bilmem kaç şeritli geniş yol nerde? 
Yollar dar o zaman.
O araba geçip gidince, aynı adam bu sefer de, hiç bir şey konuşmadan yolunuza devam edin îşâreti verdi. 
Ben, adamı arabaya alayım diye şöyle kendisine doğru buyur işâreti yaptım ama, o, hayır, devam edin der gibi bir işaret yaptı kesti. 
Biz de devam ettik.

Kaynak: Lâdikli Ahmed Ağa, Mustafa ÖZDAMAR Sh.:201