Ey nefs-i bedter bes değil midir
Bu kadar kibr ü 'inâdın senin
Yüz yere koymak hoş değil midir
Kara taş mıdır bünyâdın senin
Dâimâ bir şirk açup açarsın
Benlik şerâbın her dem içersin
Fir'avun gibi Hakk'dan kaçarsın
Şeytân mı oldu üstâdın senin
Hakk'a 'ibâdet aslâ yok sende
'Âbid olana eylersin hande
Nefs ü şeytâna olmuşsun bende
İblîs'den eşedd fesâdın senin
Farzı sünneti lâ-şey sayarsın
Râh-i bâtıla gider uyarsın
İbrâhîm'leri nâra koyarsın
Nemrûd mu olmak murâdın senin
Teberrî etdin edeb hayâdan
Geçmedin aslâ kibr ü riyâdan
Nasîbin yok mu nûr-i zıyâdan
İnkâr mı oldu güşâdın senin
Sevmedin bunda savm u salâtı
Vermedin hani mâlın zekâtı
Nasıl geçersin yarın sırâtı
İslâm'dır ancak bir adın senin
Mahlûk-ı Hakk'a merhametin yok
Mu'âmelede mürüvvetin yok
Dîn-i İslâm'a muhabbetin yok
Küfr ü kebâir îcâdın senin
Bir hizmetin yok tevhîd yolunda
Âfet-i âteş mürde dilinde
Herkese zulüm etmek elinde
Cehennemdedir feryâdın senin
Muhammed Lutfî söyler bu sözü
Kimin ki münevver olmuşsa gözü
Mü'min olanın utanır yüzü
Mevlâ'dan olsun irşâdın senin
Alvarlı Efe Hâce Muhammed Lutfî Hazretleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder