Sadreddin Muhammed Konevi'nin Konya'daki Mamuresi

Büyük İslam Mutasavvıfı, alimi, fikir adamı Sadrüddin Muhammed Konevi'nin mamuresi, Konya'da istasyon civarında ve kendi adıyla anılan mahallededir..
Yaşadığı asrın şehir planına göre Konya I.Alâeddin Keykubad zamanında fevkalade gelişmişti. 
Kılınçarslan zamanında yapılmaya başlayan surlar, onun zamanında tamamlanmıştı. 
Sadreddin Muhammed Konevi Anadolu Selçuklu Konya'sında, Konya'sında biri saray ve çevresini yani Alâeddin tepesinin civarında bulunan iç surlar, bir de on iki kapının çevrelediği dış surlar bulunuyordu. 
İç surlarda devlet erkânı, iç surların dışında sanatkarlar oturuyordu. 

Bu 12 kapu:

1.Ertaş Kapusu: Surun kuzeyinde Devlet Hastahanesi civarında idi.
2.Halka Beguş (Kulağı Küpeli) Kapusu: Musalla mezarlığı karşısında Halka Beguş mescidi civarında idi. 
3.Aksaray Kapusu: Eski Akif Paşa Mektebi (Hora Oteli) ile Terkenli Hanı civarında, Bab-ı Aksaray  Mahallesi'nde idi.
4.Telli Kapu: Kapu Camii civarında idi. 
Camii, bu yüzden bu isimle anılıyor.
5.Darı Kapusu: Surun güneyinde Baruthane ile Ağaç Pazarı civarında idi. 
6.At Pazarı Kapusu: Surun doğu kapılarındandır.
Telli Kapu ile Darı Kapusu arasında Vakıflar Çarşısı civarında idi.
7.Demir Kapu: Surun güneyinde Darı Kapusu ile Larende Kapusu arasında idi.
8.Lârende Kapusu: Surların en meşhur kapusudur. 
Sahip Ata Camii'nin tam karşısında idi.
9. Meram Kapusu: Meram yolunda ülüklü çeşmenin karşı tarafında idi.
10. Sille Kapusu: Zindankale ile Tacü'l Vezir Türbesi arasından kuzey-batıya Sille'ye açılırdı.  
11. Eski Kapu: Anber Reis Camii, karşısında, Gazi Lisesinin bulunduğu yerde idi.
12.Çeşme Kapusu: Bu kapu, surun batıya açılan büyük kapılarından birisi, I. Alâeddin Keykubat adına hazine tarafından yaptırılan kapıların dördüncüsüdür. 

Şeyh Sadruddin Muhammed Konevi mamuresinin ve Kapu Çeşmesinin tam karşısında idi. 
Sahip Ata Fahreddin Alinin evi de onun karşısında idi. 
Bu vezir, buraya bir çeşme yaptırdığı için bu kapu, Çeşme Kapusu (Kapu Çeşmesi) diye anılmıştır.
Bu günkü Form I.Aparmanı yerinde idi.  

• Şeyh Sadruddin Konevî, Ahmet Şeref Ceran, s. 108, 109.