Elvân-ı eşyâya nazardâr olmaz
Feyz-i mehabbeti kalbde bulanlar
Asla masivâdan haberdâr olmaz
Bir âdem bulursa derd-mendini
Ârifâne gözler kendi kendini
Eğer fark ederse dilde rengini
Şöhret ü şân ile nâm-dâr olmaz
Hubb-i Hudâ metn-i dile dolmasa
Mürg-i Hudâ bâğ-ı güle konmasa
Mâsivâ gülleri kalbde solmasa
Cânın vermeyince yâr şikâr olmaz
Zürra' olan yola tohum eker mi
Kurumuş ağaçta bülbül öter mi
Hakk yaptığı bir binâyı söker mi
Gönül kıran âdem behredâr olmaz
Er olan erkişi öğer mi kendin
Maldâr olan âdem söyler mi nakdin
Mürşid-i kâmilin tutmayan pendin
Ânın da'vâsına i'tibâr olmaz
Müflis olan âdem ganî görünür
Ehl-i servet endâmına bürünür
Akibet mår gibi yerde sürünür
Bu sıfatlı âdem bahtiyâr olmaz
LUTFİYA garazkâr olma yamandır
Mürüvvetli insan dâr-ül-emândır
Allah'a sığındım bu ne zemândır
Bu cihanda Kur'ân gibi yâr olmaz
Alvarlı Efe Hâce Muhammed Lutfî Hazretleri
- Alvarlı Efe Hazretleri, Ahmet Ersöz; s.144.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder