1982 yılıydı.
Hazreti Pir'i saygın bir meslek ve kariyere sahip bir arkadaşla ziyarete gitmiştik.
Sabah namazından sonra kısa bir sohbet yapmışlar ve herkes dağıldıktan sonra bu arkadaşımız Hazreti Pîr'e:
-Efendim, mesleğim icabı olsa gerek kendimi çok büyük görüyor, o da bende gurur ve kibir meydana getiriyor; kimseleri beğenmiyorum.
Bu hali üzerimden nasıl atacağımı bilemiyorum, diyor.
Hazret-i Pir, şöyle buyuruyor:
-Bak evladım, büyük şehirlerde hayvanat bahçesi varmış.
Oralarda tavus kuşu bulunuyormuş.
Bu kuşların tüyleri rengarenk olurmuş.
Bu kuşlar kendilerini çok beğenirlermiş.
Tüylerini kabartırlar, hatta kuyruğunu da görmek için eğilerek önlerine tutarlarmış.
Daha iyi görmek için, biraz daha eğilince de ayaklarını görürlermiş.
Bu hayvanların ayakları çok çirkin olurmuş.
Utanır ve kabarıp şişinmekten vaz geçermiş.
Şimdi sizin de; bizlerin bilmediği, fakat sizin ve Allah'ın bildiği hata, kusur ve günahlarınız vardır.
Siz onları hatırlarsanız o hal sizden gider, buyurdular.
* Hak Dostlarından Hatıralar, Mahmut Bıyıklı, Mavi Yayıncılık, 2008, s.146, 147.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder