Dördüncü gün sabahı dışarı çıktı.
Yolda bir altın para gördü ve; "Bir kimseden düşmüştür" deyip almadı.
Açlığını gidermeye çalışırken, bir koyunun kendisine doğru geldiğini gördü.
Koyun, ağzında o bir altınla önünde durdu. "Bir kimsenin olabilir" deyip, yüzünü çevirdi.
Koyun dile gelip;
-Ben de, senin kulu olduğun zatın kuluyum.
Allah'ın rızkını Allah'ın kulundan al, dedi.
Altını almak için elini uzatınca, onu eline bıraktı ve koyun kayboldu.
Buyurdu ki:
-Allahü Teâlâ'yı tanıyana hiçbir şey gizli kalmaz.
*Allah'ın Veli Kulları EVLİYALAR, Hikmet Koray, 2013, s.29.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder