Hacı Veyiszâde'nin Gayr-i Müslim Bir Hastayı Okuması

Hacı Veyiszâde'nin küçük oğlu Veyis Kurucu anlatıyor:

Burda, Konya'da gayrimüslim bir adam vardı. 

Bu adam hastalanmış, çâresiz bir derde düşmüş. 

Doktor, hastahane her türlü yeri dolaşmış, fakat çaresini bulamamış.

Adama ahbapları: 
-Yaav, git Hacı Veyiszâde Hocamıza bir okun sen!
Adam: 
-Yaav, ben duaya inanırım. 
Hacı Veyiszade Hocayı da valla çok severim amma... 
Ben müslüman değilim ki... 
Gideyim de ne diyeyim Hocaya ben?
-Sen bir git, Hoca, gâvur-müslüman ayırmadan yapacağı bir şey varsa yapar!

O da gelmiş babama: 
-Hocam böğle böğle, çok muzdaribim! 
Doktorlara gittim, hastanede yattım ama hiç bir çare bulamadılar. 
Ahbablar: "Git Hocanın bir duasını al!" dediler, ben de geldim! demiş. 
Babam da: 
-Olur! Okuyum da, seslenme, kimseye söğleme! Filân dimiş ve okumuş adamı.

Okumuş, biiznillah hiç bir şeyi kalmamış adamın. 
Uydurma bir vak'a değil bu. 
Olmuş! Adamın adını sanını filan da söğleller amma, unuttum ben şimdi.

* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.423, 424.