Kendine milli şef dedirten Atatürk'ün kıyısında köşesinde bulunan ve hiç sevmediği, bize Atatürk ün ikinci adamı olarak yutturulan İsmet İnönü'nün utancının, vefasızlığının merhametsizliğinin köprüsüdür.
Sene 1944...
Komunist rejim baskısından kaçan 146 azeri karındaşımız, o zamanki sınır kapımız olan Boraltan Köprüsü'nden Türkiye'ye anavatana, kardeş vatana iltica eder.
Sovyet Rusya bu kişilerin iadesini ister.
İsmet Paşa da, 146 canı, 146 Türk'ü geri iade eder.
İdam edileceklerini bile bile iade eder.
Boraltan köprüsünden kardeşlerimiz geçer ve kızıl orduya teslim olurlar.
Kardeş vatandan kovulan, kardeş vatanın İsmet'den daha fazla sahibi olan 146 can, Rus birliği 146 Türk'ü teslim alır almaz ellerini arkadan bağlar diz üstü çöktürür ve kurşuna dizer.
Boraltan bir köprü.
Aşar geçer Aras'ı.
Yuğsan Aras suyuyla,
Çıkmaz yüzün karası.
Karası, karası,
Merhamet fukarası.
Karası, karası,
Merhamet fukarası.
Düşman bekler karşıda,
Önüne kattı beni,
Can alınan çarşıda,
Kardeşim sattı beni.
Dönüp seslendim geri
Merhametsiz birine,
Beni siz vursaydınız
Şu gavurun yerine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder