Doğu Karadeniz Bölgesi, Giresun İli Tarihçesi

Giresun Tarihçesi
Giresun, Anadolu’nun kuzeydoğusunda, yeşille mavinin kucaklaştığı Karadeniz’in inci kentlerinden birisidir.



Şehir, denize doğru uzanan yarımadanın üzerinde yer almaktadır. Yarımadanın karşısında Karadeniz’in tek adası olan Giresun Adası (Aretias), kentin bir kolyesi gibi durmaktadır.


 


Şehir, 6934 kilometrekarelik yüzölçümü ile ülkenin binde 8,5′ini kaplar. Şehrin kuruluş tarihini M.Ö. 350 yıllarına dayandıran kaynaklar vardır. Yine bu bölgede Türklerin M.Ö. 2000 yıllarından beri yaşadığı bilinmektedir.
Doğu Karadeniz ve Giresun’la ilgili Yunan coğrafyacı ve seyyahların verdiği bilgilerle beraber eski Anadolu tarihi araştırmalarında, şehir ve kasaba tarihlerinde, dil incelemeleri sonucunda M.Ö. 2000′li yıllardan günümüze bu bölgedeki Türk varlığı inkar edilemez bir gerçektir.


 


Bölgenin ilk ahalisi eski Anadolu kavimleridir. Sonraki çağlarda Orta Asya göçleri sırasında gelen Talipler, Tiberenler, Mosinekler gibi Türk oymaklarının bu bölgede yerleştikleri söylenir. Sonradan Miletoslular Çıtlakkale yakınlarında Kerasus şehrini kurdular (MÖ.D.C.Y.Y). Şehir adını çevrede yetişen yaban kirazından (ceresia) alır.
MÖ.183 ‘te Pontus Kralı Pharnakes I şehri zapteder. Savaşlar sırasında harap olan kentin yerine 2 km. doğudaki yarımada üzerinde yenisi kurulur ve Pharnakeia adını alır. Pontus Kralı Mitridates, Romah Lukullus’a yenilince Pharnakeia, Romalıların eline geçer (M.Ö.172). 

 


Daha sonra Roma ile Pontus arasında birkaç defa el değiştiren kentin adı, Roma hâkimiyeti sırasında Kerasus olur. İmparatorluğun ikiye bölünmesi üzerine Doğu Roma İmparatorluğu’na bağlanır (M.S.395). Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Trabzon’u fethi ile Kerasus Osmanlılar’a geçer ve adı Giresun olur.
Osmanlı yönetiminde Tanzimat’a kadar Trabzon’un bir ilçesi olan Giresun, daha sonra Şebinkarahisar’a ve tekrar Trabzon’a bağlanır. Bir süre müstakil (1920) mutasarrıflık olduktan sonra da İl Merkezi ilan edilir (1923).