Hacı Veyiszâde'nin küçük oğlu Veyis Kurucu anlatıyor:
Babam, tuzla başlardı yemeğe.
Yediğimiz yemekleri de tamamen iyice sünnetler, hatta tabağın içine su döker içerdi.
İçinde yemek yenilen tabağı yıkıyordu adeta.
Çöpe gitmesin, lağıma dökülmesin diye yapıyordu bunu.
Ondan sonra ağzını yıkardı.
Ağzını da sünnetlerdi yani.
Ağzında kalan kırıntılar leğene gitmesin diye.
* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.422.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder