Burdur’un en eski el sanatlarından birisidir. Burdur Alaca dokumaları, 1950 yıllarına kadar ilin önemli bir geçim kaynağıydı.
Diğer el sanatları gibi kaybolan Alaca dokumasının canlanması, yeniden geçim kaynağı haline gelebilmesi için, Burdur Belediyesinin önderliğinde, Burdur Valiliğinin himayelerinde, İl özel İdaresi ve Halk Eğitim Merkezinin katılımlarıyla hazırlanan, Burdur El Sanatlarını Geliştirme Projesi (BESGP), yerel sivil toplum örgütlerinin Burdur Alaca dokumaları faaliyetine, finansman katkısı sağlamıştır. Böylece projeninkentten başlayarak, çevre kasaba ve köylerde evlere kadar uzanan süreci başlamış, proje kökleşerek yaygınlaşmış olacaktır. Evlerde üretecek kızlarımıza verilen tezgahlar, yatkın ellerde yeni moda tasırımlarda piyasadaki yerini alacaktır. Masa ve sehpa örtüleri, sini bezi, göynek , peştamal, el bezi, peçete, peşkir vb. olarak üretilecek alaca dokumaları, özgün moda tasarımı olarak piyasada yerini alcaktır. Halen Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Fonu (SRAP) çerçevesinde desteklenen 30 tezgahlık eğitim projesi devam ediyor. Ayrıca, AB hibe projesi kapsamında 66 tezgah alımı yapılarak kurs eğitimine başlamıştır.
Bunun yanısıra Gölhisar ilçesinin İbecikdere kasabasında “Dastar” diye adlandırılan, daha çok gömlek yapımında kullanılan ince bir bez dokunmaktadır.
Yine Gölhisar İlçesi tarafında, özellikle Söğüt kasabası ile Dengere köyünde kamıştan hasır dokumacılığı yapılır. Evlerde kilimlerin altına bu dokunan hasırlar serilir. Bölgenin yörük diyarı olması ve göçebe yaşayanlar ile yazları yaylaklarda kurulan çadırların (Kara Çadır) keçi kılından dokunması geleneği az da olsa devam etmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder