Hacı Veyiszâde'nin torunu (kızının oğlu) Prof. Dr. Mustafa Fayda anlatıyor:
Bir gün babam para verdi.
Gittim, Elmalılı Hamdi Yazır merhumun tefsirini aldım.
O zamanlar bugünkü gibi setli paket düzeni filân yok.
O dokuz cildin yarısını bir koltuğuma, yarısını öbür koltuğuma kıstırdım, eve gidiyorum.
Ondört veya onbeş yaşlarında filânım işte.
İmam Hatibdeki öğrencilik yıllarım.
Dedemle karşılaştım yolda. Sordu:
-Ne o? dedi, şöyle, sevimli bir kaş göz mimiğiyle.
-Elmalılı Hamdi Yazır merhumun tefsiri dede! diye cevap verdiğim zaman, yüzünde beliren sevinç parıltısını mı deyim, ışığı mı deyim, sürûru mu deyim...
O kadar sevindi ki, o sevinci ifade edebilecek kelime bulamıyorum inanın!
* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1992, s.16.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder