Rivayet ederler ki Hazret-i Ebû Bekir'in validesi Ümmü'l-Hayr Hatun her doğan oğlu ölmekte olduğundan, Hazret-i Sıddîk'i doğurduğunda kucağına alıp Ka'beye götürdü ve:
-Yâ Rabbe'l-Beyti'l-Harâm, ve Yâ Sâhibe Makâmi'l Mültezem!
Senden rica ederim ki, bu çocuğu bana bağışlayıp ömürlü edesin! dedi.
Derhal makamdan bir beyaz el çıkıp Hazret-i Ebû Bekir'in eline yapıştı ve:
"Ey Allahlın Cariyesi! Hak Taâlâ bu çocuğu sana bağışladı ve Nebîsi ve Rasûlü Muhammed'den sonra halife etti" diye bir ses geldi.
Ümmül-Hayr, bu sesi işitince, şükür secdesine vardı.
* Menâkıb-ı Cihâryâr-ı Güzîn, Mehmet Gavsî, Salâh Bilici Kitabevi Yayınları, İstanbul, 1972, S.7.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder