Manifaturacı İsmail Gedik anlatıyor:
Şimdi şu caddeden gidiyordum. -Aziziye ile Ka- Camii arasındaki caddelerden biri bu cad- de- Çocuktum.
Aşşağı yukarı oniki onüç yaşlarındayım işte!
Hoca Efendi ile karşılaşıverdik orada!
İçimden: "Anah, bugün de sabah namazına kalkamadıydık!" diyorum.
İnan ki, hilâfim yok, olay yeri de hatırımda, sanki bugünkü gibi.
Geldi ve:
-Ah sahtekâr ah!..
Bu gün kalkmadın namaza değil mi? dedi.
Sonra bir dua ediverdi.
Onu hiç unutmam.
İnsanın gönlünden geçirdiği şeyi okuyordu.
Fakat, âniden, o dakka içinden derhal bir şeyler veriyordu.
* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.437.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder