Dulkadiroğulları

Dulkadiroğulları, XIV. Yüzyıldan XVI. Yüzyılın ilk çeyreğine kadar Anadolu tarihinde önemli rol oynayan Oğuzlar'ın Bozok koluna bağlı bir Türk beyliğidir.

1339’da Dulkadir Türkmenleri, Maraş ve Elbistan yörelerinde, Memluk Devletinin egemenliği altında bir Türkmen Beyliği kurdular. Oğuzların Bozok kolundan gelen Dulkadiroğulları, bu tarihten sonra Malatya ve Harput dolaylarına yayıldılar.

Dulkadir Türkmenlerinin ilk aşiret reisi Zeynüddin Karaca Bey idi. Kısa sürede güçlenmesi Memlukları tedirgin etmeye başlayınca, 1353’te Memluk Sultanının emri ile asıldı. Karaca Bey’den sonra Dulkadiroğulları Beyliğine Memluklara boyun eğme koşulu ile oğlu Halil Bey getirildi. Adıyaman’ın Memluk egemenliğine girmesi, Halil Bey dönemine rastlar. Halil Bey, Maraş, Malatya, Harput, Besni ve Amik’i Memluklardan habersiz ele geçirdi (1355). Bunun üzerine Memluk Sultanı, onu da öldürttü(1386). Bu olaydan sonra Dulkadiroğulları Beyliğinin başına Süli Bey getirildi (1386-1397). Süli Bey ve ondan sonraki beyler zamanında Dulkadiroğulları bir gelişme gösteremedi.

Osmanlı yönetimince atanan Alaüddevle’nin (1454-1515) ölümüyle Dulkadiroğulları Beyliği, Maraş, Malatya, Antep, Zülkadiriye, Sümeysat (Ayn-ı Ali) sancaklarına bölünerek beylerbeylik durumuna getirildi ve uzun bir süre böyle yönetildi. Son Dulkadiroğlu beylerbeyi Ali Bey oldu. 1521’de Ali Bey’in de ölümüyle Dulkadiroğulları Beyliği tüm sancaklarıyla birlikte Osmanlı yönetimine katıldı.