İmam Mâlik'in Muvatta İsimli Kitabının Hikayesi

İmam Mâlik, Hârûnu’r-Reşid’in zamanında yaşamış.
Hârûnu’r-Reşid:
“Yâ İmam!
Duyduğuma göre hadis kitabı yazıyormuşsun.”
İmam Mâlik:
“Evet, yazıyorum.”

Hârûn Reşid:
“Hadi bize de oku da o hadislerin okunmasından biz de şereflenelim.” demiş.

İmam Mâlik:
“Peygamber Efendimiz:
‘İlmi ayağınıza getirmeyin, siz ilme gidin.’ buyurdu.
Onun için hadisi burada okumayayım, gelin benim evimde okuyalım.” demiş.

Hârûn Reşid:
“Peki! Olur, öyle yapalım!” demiş.

Elini çırpmış, hizmetçileri koşup gelmişler:

“Buyur Efendim!” demişler.

Hârûnu Reşid:
“Atları hazırlayın, imamın evine gidiyoruz.” demiş.

İmam Mâlik yine:
“Efendim!
Bu ilim yoluna gittiğiniz için atla gitmeyin, yürüyerek gidin; her adımınıza büyük ecir var.” demiş.

Hârûn Reşid:
“Peki! Olur, yürüyerek gidelim,” demiş.

Halife, imam, adamları yürüye yürüye gitmişler.
İmam Mâlik’in evine gelince halife geçmiş başköşeye şiltelerin, minderlerin üstüne kurulmuş.

İmam Mâlik:
“Efendim, bu ilimdir, şöyle edeb ve tevazu ile hürmetkâr bir şekilde diz çöküp okumak, dinlemek lazım.
Peygamber Efendimiz’in hadisidir, oyuncak değil.
Şöyle buyursanız, rahlenin önüne diz çökseniz daha iyi olur.” demiş.

Abbasî Halifesi ona da “Peki!” demiş.
Önünde diz çökmüş, okumuş.
Okuduktan sonra çok memnun kalmış:
“Allah senden razı olsun yâ İmam, adını ne koydun?” demiş.

İmam Mâlik:
“Efendim, başından beri dikkat ediyorum, o kadar yumuşak davrandınız ki ne dersem ‘Peki, öyle olsun.’ dediniz.
Sizin bu yumuşaklığınızın hâtırasına bu kitabın adını Kitâbul-Muvatta koydum; “çiğnenmiş, yumuşamış, ezik, mütevazı” mânasına demiş.

Kaynak: M. Esad Coşan, Sünnet Olmadan Ümmet Olmaz.
Server Yayınları