Ladikli Ahmet Ağa askerlik hatıralarını anlatırken şöyle diyor:
Cephenin birisinde arkadaşımla birlikte düşmana esir düştük.
Esir kampı dağlık bir yerdeydi.
Etrafı nöbetçilerle doluydu.
Arkadaşım bana gelerek;
-Ahmet, ikimizin de burada esir durması vatanımız için zararlıdır.
Ben nöbetçileri meşgul edeyim.
Sen kaç, kurtul, cepheye git, dedi.
Ben de ona:
-Senin yapacağın işi ben yapayım, dedim.
Arkadaşım; "Ya Allah Bismillah!" deyip yanımdan kayboldu.
Aradan epeyce bir zaman geçtikten sonra arkadaşımla buluştuk.
Allah'a şükürler olsun ikimiz de esirlikten sağ salim kurtulduk.
* Lâdikli Âşık Ahmed Hüdâî, Ahmet Elma, 2011, 5.Baskı, S.17, 18.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder