Sultan Veled anlatıyor:
Babam -Mevlânâ- daima:
"Ben beş yaşında iken nefsim ölmüştü!" derdi.
Hem böyle söyler, hem de çok sıkı riyâzat yapardı.
Bu böyle hep devam edince, bir gün kendilerine:
Nefsi ölen bir zât için bu kadar sıkı riyâzatın hikmeti ne? diye sordum.
Bunun üzerine bana:
-Bahaddin! Nefs çok kuvvetli bir hilekârdır!..
Allah etmesin, onun âniden dirilerek akıl şücadeddin'ini (din yiğidini) yenmesinden çekiniyorum!..
Bırak nefsini hüngür hüngür ağlasın!
Can eriten kadehi al sen ondan!
Nefsin kitabına itimat etme!..
Ve sırdaş ve arkadaş olma!...
(Nefsin dirisi kadar ölüsü de tehlikeli olabilir!
Bunu hiç aklından çıkarma!)
* İnsanlığın Pîri Hazreti Mevlânâ, Mustafa ÖZDAMAR, Sh.:86.
"İnsanlığın Pîri Hazreti Mevlânâ" Kitap Kapağı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder