İşte bu adam, o bahsettiğin kişidir!

Ladikli Ahmed Ağa'nın torunu Ahmet Elma anlatıyor:

Konya İmam Hatip okulunda öğrenci iken, velimiz olan Yaşar Bey; 
-Bu sene ben öğrenci yurdu açacağım, ev falan tutmayın, dedi.

Okulların açılmasına rağmen yurdun açılışı biraz gecikti. 
Evi olan arkadaşlarda o hafta idare ettik. 
"Bu yurdun açılacağı yok, bari ev tutsak..." diye konuşmak ve danışmak için Ladik'e dedeme geldim.
Eve geldiğim zaman evdekiler de dedem de çok telaşlıydı. 
Evdekiler:
-Deden odasına girip çıkıyor, sanki seni bekliyordu, dediler. 

Hemen yanına koşup, "durum şöyle şöyle ..." derken dedem:
-Haydi, beraber Konya'ya gidelim, dedi.

Çocukluk bu ya:
-Ben bisikletimi alayım, dedim. 
-Tamam, al! diyerek bisiklet yanımızda beraber petrole gidiyorduk. 

Biraz yayan gittikten sonra:
-Haydi, sen bisikletine bin, ben de arkandan gelirim, dedi.

Ben bisikletle Ladik çıkışına vardığımda bir de baktım ki dedem karşıdaki çayı geçmiş yaya olarak yanıma geliyordu. 
O zaman için fazla vasıta yoktu. 
Hem vasıtaya binseydi normal yoldan gelmesi gerekirdi. 
Ama o, çaydan geçilen yoldan bir anda çıkagelmişti.
Buluştuğumuz petrol mevkiinde yabancı bir kişi dedeme:
-Siz bu köyden misiniz, Ládikli misiniz? dedi.
Dedem:
-Evet, bu köydeniz, deyince adam:
-Ahmet Ağa diye bir zat varmış. 
Onu bir kez görmeyi çok arzuladım; ama nasip olmadı. 
Şimdi çok mühim bir işim var. 
Hemen Konya'ya gitmem gerekiyor. 
Yine göremeyeceğim herhalde... derken, tam bu esnada yanımızda bulunan bizim köylü birisi, o adamı şöyle geri çekti ve; "işte bu adam o bahsettiğin kişidir" deyince adam hemen dedemin elini öptü ve Allah'a şükretti.
-Benim de içime doğmuştu, dedi.
Oradan bir vasıtayla Konya'ya, Yaşar Bey'in bulunduğu apartman dairesine kadar gittik. 
Ben, yukarı çıkarak dedemin geldiğini bildirdim. 
O da:
-Niye zahmet ettirip de buraya kadar dedenizi getirdiniz evladım, diye kızdı. 
Ben öğrenci yurdunu pazartesi günü açıyordum, dedi. 

Dedemle Yaşar Bey biraz sohbet ettiler. 
Ayrılırken dedem bizim için Yaşar Bey'e çok miktarda para verdi. 
Yaşar Bey:
-Bu para bunlara fazla olur, deyip, paraların bir kısmını dedeme geri verdi.

     Kaynak: 

• Lâdikli Âşık Ahmed Hüdâî, Ahmet Elma, 2011, 5.Baskı, S.78, 79.