Annen ve Baban Evliya İdiler!

Mehmet Emin Efendi, Doğu Anadolu'da yetişen evliyanın meşhurlarındandır.
Babası Seyyid Abdülaziz'dir. 
1854 senesinde Yukarı Doğubayezid'de doğdu. 
1914 de yine orada vefat etti. 
Tasavvufta yüksek haller ve kerametler sahibi mübarek bir zattı. 
Kabri Yukarı Doğubayezid'de aile kabristanındadır.

Geceleri parmaklarından sızan ışıkla yazı yazardı. 
Bu kerametini görenler; "bu ışıkta satırları sayardık" demişlerdir. 
Zaif ve nazik yapılı bir zattı. 
Soğuktan sıcaktan mütessir olurdu. 
Ekseriya evinde oturur ilimle meşgul olurdu. 
Neden çıkmadığı sorulunca; "Herkes fasulyeden patatesten söz ediyor. 
Allah Teâlâ'dan bahseden kalmadı." buyururdu. 

Geceleri de uyumazdı. 
Oğlu Abdülhakim Efendi; "Ben babamı hiç yatakta görmedim." demiştir.
Seyyid Abdülhakim Arvasi Doğubayezid'e akraba ziyareti ve irşad faaliyeti için her gidişinde Seyyid Mehmet EminEfendi'nin evinde misafir olurdu. 
Çok tatlı sohbetler ederlerdi.
Bir defa gidişinde Mehmed Emin Efendi'nin bir oğlu dünya ya geldi. 
Ona muhabbetlerinin çokluğundan bu bebeği kucağına alıp ismini kendi ismi gibi Abdülhakim koyup, hayır dua etmişlerdir.

Mehmed Emin hazretlerinin eserleri ve mevcud kitapları Rus işgali esnasında yakılıp tahrib edilmiştir. 
Malları ve hayvanları da Ermeniler tarafından talan edilmiştir. 
Seyyide Vesile ve Hatice adında iki kızı ve Seyyid Abdülkadir, Muhammed Musa, Abdülaziz (Baba Efendi), Abdülaziz, Abdurrahim, Abdullah (I) ve Abdullah (II) isimlerinde oğulları vardı.

Annen ve Baban Evliya İdiler!

Seyyid Muhammed Berzenci müfti olarak Doğubayezid'e gitmişti. 
Şehrin eşrafı ona hoş geldine gittiler. 
Müftü Efendi; "Bu şehirde âlim ve ariflerden kimler vardır?" diye sorunca, Seyyid Mehmed Emin'den bahsettiler. 
Onun hususi hallerini bilmediği için bir müddet hoşgeldine gelmesi için bekledi. 
O gelmeyince, Müfti Efendi kendisi ziyarete gitti. 
Evine varınca, ikinci kata çıkarıp; "Efendi içerdedir. Siz içeri buyurun." dediler. 
Müfti Efendi içeri girip selam verdi. 
Kendini tanıttı ve sonra da hoş geldine gelmediği için sitem etti.

Bu sitem nezaket ehli için ağır ve incitici bulunduğundan, Mehmed Emin Efendi çok müteessir olup oturmasını rica etti. 
Fakat o anda Müfti Efendi büyük bir dehşet ve korku içinde titremeye başladı. 
Mehmed Emin Efendi'nin hanımı Seyyide Medine Hanım, kerametiyle bu halin farkına varıp alt kattan;
"Şeyh Efendi, misafiriniz korkuyor, onu teskin ediniz" diye seslendi.

O esnada Mehmed Emin Hazretlerinin oturduğu sedirin alanda, bir arslanın saldırmaya hazır vaziyette işaret beklediği görüldü. 
Kalkıp eliyle sedirin altına işaret etti. 
Arslan kayboldu. 
Misafiri elinden tutup iltifat göstererek teskin etti. 
Aynı sedirin üzerine oturttu. 

Kerametlerini çok gizlediği halde, bu kerameti iradeleri dışında vuku bulmuştu. 
Müftü Seyyid Muhammed Berzenci başından geçen bu hadiseyi Seyyid Mehmed Emin'in oğluna aynen anlattıktan sonra; "Senin baban evliya idi. Annen de ondan aşağı değildi. Bunu benden işitmiş ol" demiştir.

*Allah'ın Veli Kulları EVLİYALAR, Hikmet Koray, 2013, s.93, 94, 95.