Maşallah Ali Efendi'nin Gelini
Kahramanmaraş’ta 1925’te 8 kişi dense de
36–39 kişinin asıldığı öne sürülüyor. İdam edilenlerden Maşallah Ali Efendi’nin hikâyesi ve ardında bıraktığı dram göz yaşartıyor.
Maraş’taki isyanda halkı kuşatan asker, camiye sığınanları tutuklar ve 63 kişi tutuklanır.
Aralarında dilinden eksik etmediği ‘Maşâallah’ kelimesiyle bilinen Maşâallah Ali Efendi de vardır.
Son kez şapka giyip giymeyeceği sorulur.
Şahadet getirdikten sonra, “Benim adım Maşallah! Şapka giymem İnşallah!” der.
Asıldığı darağacı 3 kez kırılır, her defasında tekrar kurulur.
Kabrinin yeri ailesine söylenmez.
Maşallah Efendi asıldığında 4 yaşında olan oğlu Ahmet Gemci’nin eşi Pakize Hanım’ı (86) hasta yatağında ziyaret ettik.
Vefat eden eşinin sürekli babası için ağladığını ve ölene kadar şapka takmadığını söylüyor.
Kayınvalidesi, idamdan sonra yataklara düşmüş.
Aile çok fakirlik çekmiş.
Pakize Hanım, eşinin yaşadığı travmayı şöyle anlatıyor:
“Adnan Menderes’e hayrandı. Asılması yarasını deşti.
Günlerce ağladı, kendine gelemedi.
Menderes’in asıldığını duyunca yemeğimiz öylece kaldı, günlerce yiyemedik.
Dışarılarda gezdi durdu.
Çünkü babası da asılmıştı.”
Bu yazı http://www.zaman.com.tr/pazar_anadolunun-unutulan-mazlumlari_2060221.html linkinden alınmıştır. (Zaman Gazetesinin Tarihli 3 Mart 2013 Pazar Eki)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder