Babam merhum bizi Gönen'den İstanbul'a getirip de Dülgerzâde Câmii'nde Gönenli Hoca Efendi'ye teslim ettiği zaman...
Yıl 1942.
Memleketin din ve dünya kıtlığında yandığı de seneler:-Çocuğu bırakıyoruz amma, masrafları ne olacak Hocam?
Kaç lira bırakmamız gerekiyor? diye sordu.
Gönenli Hoca Efendi, babama:
-Senin memlekete dönecek paran var mı? diye sordu.
Babam da:
-Var, deyince, Gönenli Hoca Efendi:
-İyi öyleyse, sana güle güle!
Çocuğu merak etme sen.
O artık bizim de evlâdımız.
Ona gerekeni biz yaparız, orasını merak etme sen, hadi Allah işini rast getire!.. dedi ve ondan sonra bizi hem okuttu, hem de masrafımızı çekti.
Gönenli Mehmet Efendi Kitap Kapağı
* Gönenli Mehmet Efendi, Mustafa Özdamar, Sh. 16-17
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder