Bir gün Seyyid Burhaneddin Hazretlerinin huzurunda oturuyordum.
Hazret bize Mevlânâ'nın ulaştığı menzil ve mertebelerden söz ederken şunu söyledi:
-Çocukluğunda o Sultan'ın (Mevlânâ'nın) lalası ve atabeki idim. Miraç zamanlarımda onu yirmi kereden fazla enseme alarak arşa götürdüm!
Neticede bu yüceliğe ulaştı!
Benim onun üzerinde çok hakkım var ama, onun benim üzerimdeki hakkı çok daha fazladır!
Hazret böyle söyleyince, gittim bunu Mevlânâ'ya anlattım.
Bunun üzerine Hazreti Mevlânâ:
Öyledir ve söylediğinden de çok daha fazla hakkı var bizde!
O hanedanın merhameti, ihsanı çok ve sonsuzdur! diyerek sözünü bir beyitle bağladı:
İnsanlara iyilikte bulun ki, onların kalblerini kendine kul edesin!
İyilik ve ihsan, insanları kul ve köle eder!
- İnsanlığın Pîri Hazreti Mevlânâ, Mustafa ÖZDAMAR, Sh.: 22.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder