Seyyid Abdülhakim Arvasi (1865-1943)'nin uzun yıllar hizmetinde bulunan Kayserili pamuk tüccarı Abdülkadir Bey söyle anlatır:
Bir yaz günüydü.
Abdülhakim Efendi ile Eyyûb Camii'nde öğle namazını kıldık.
Sonra Hazret-i Ebû Eyyûb El-Ensârî'nin türbesine girdik.
Başka kimse yoktu.
Sandukanın ayakucunda, yan yana diz üstünde oturduk.
"Yanıma sokul, gözlerini kapa" buyurdu.
Yanımıza geldi.
Uzun boylu, iri yapılı, seyrek sakallıydı.
Elini öptüm.
İkisi yavaş sesle konuştular.
Ben işitmiyordum.
Edeple seyrediyordum.
"Gözünü aç" dedi.
Açtım.
İkimizi sandukanın yanında oturuyoruz gördüm.
Sokağa çıktık.
İkindi okunuyordu.
"Ne gördün?" dedi.
Anlattım.
"Ben hayatta iken kimseye söyleme" dedi.
Bunu vefatından yirmi dört sene sonra anlatıyorum..
* Hak Dostlarından Hatıralar, Mahmut Bıyıklı, Mavi Yayıncılık, 2008, s.97.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder