"Konya Velileri" Kitabının Kapağı
Şeyh Bedreddin-i Yavaş-ı Nakkâş el-Mevlevî şöyle rivayet etti: Ben Sultan Veled Hazretleri'nden işittim, dedi ki:
-Baha Veled'in mübarek el yazısıyle bir sahifede: "Belh'de benim Celaleddin Muhammed altı yaşında iken Cuma günleri bizim evlerin damları üzerinde dolaşır, daima Kur'an okurdu. Belh'in büyüklerinin oğulları da her cuma hazır bulunur, onunla sohbet ve ülfet ederler, namaz vaktine kadar onun yanında kalırlardı.
Bir gün onların arasından bir çocuk ötekine:
-Gel de bu damdan öteki dama atlayalım, der ve bunun için bahse tutuşurlar.
Mevlânâ dudak altından gülümseyerek:
-Ey kardeşler bu türlü hareketi kedi, köpek ve diğer canlılar yapar.
Yüceltilmiş insanın böyle şeylerle uğraşması yazık olmaz mı?
Eğer rûhâni kuvvetiniz ve candan isteğiniz varsa, geliniz göklere uçalım ve Melekut âleminin menzillerini dolaşalım, diye cevap verdi ve hemen o anda o topluluğun gözünden kaybolmaya başladı.
Çocuklar bu hal karşısında feryad edip çığlık kopardılar.
Nihayet halk o hale muttali oldu.
Biraz sonra Celaleddin'in rengi uçmuş, mübarek vücudunda da bir değişme olduğu halde tekrar döndüğünü gördüler.
Bütün çocuklar başlarını açtılar, yüzlerini onun ayağı toprağına sürüp, mürid oldular.
Mevlânâ buyurdu ki:
-Sizinle konuştuğum o anda, yeşiller giymiş bir cemaat beni sizin aranızdan aldı, feleklerin tabakaları ve göklerin burçları etrafında dolaştırdı, ruhlar âleminin görülmemiş şeylerini bana gösterdiler.
Sizin çığlığınız kulağıma gelince tekrar beni buraya getirdiler, diye yazılıydı.
Derler ki: Mevlânâ Celâleddin o yaşta, çok defa üç-dört günde, bazen yedi günde bir yemek yerdi.
- Konya Velileri, Hasan Özönder, Sh. 34, 35.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder