Lâdikli Ahmed Ağa'nın torunu Ahmet Elma anlatıyor:
Bir gün akşama doğru bizim eve, kızıl bir atın üzerinde esrarengiz bir misafir çıkageldi.
İhtiyar olmasına rağmen çok genç görünen çevik, kıvrak bir zattı.
Atının eğerleri ve her türlü malzemesi vardı.
Zannettim ki Osmanlı erkânından bir kişi gelmişti.
'Bu zamanda böyle bir atlı olur mu? diye hayret ettim.
Ninem bize:
-Allahü a'lem bu Hızır olabilir.
Gidin bir bakın.
Bana da bir haber getirin, dedi.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Ebû Hureyre (Radıyallâhu Anh) dan rivayet edilen bir Hadis-i Şerif'te Rasûlüllah Sallallâhü Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: Kim bir mecliste oturur da orada ileri geri konuşmayı çokça yaparsa, kalkmadan evvel:
Günün birinde, bir kilisenin kapısında, iki dilenci peydah oluyor.
Biri temiz-pak, temiz yüzlü, diğeri pasaklı, karanlık suratlı, insanların yüzüne bakmaktan kaçındıkları cinsten.
Temiz olanının önünde bir yazı:
"Ben fakir bir Hristiyanım, lütfen yardım edin."
Pasaklı olanın da önünde bir yazı:
"Bütün varlığını kumarda ve zinada kaybetmiş bir yahudiyim.
Paraya ihtiyacım var."
اللهُمَّ صَلِّ وَسَلَّمْ وَبَارِكْ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ كَمَا لَا نِهَايَةَ لِكَمَالِكَ وَعَدَّ كَمَالِهِ
Latinize okunuşu:
Allahümme salli ve sellim ve bârik alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihî kemâ lâ nihâyete likemâlike ve adde kemâlihî.
Manası:
Ebû Hasan Şâzelî Kuddise Sirruh buyuruyor ki:
Bir kimse içindeki vesveselerden kurtulmak isterse, elini kalbinin üzerine koysun ve şöyle dua etsin:
سُبْحَانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْخَلاّٰقِ الْفَعَّالِ
(Mülkün, kainatın sahibi, her noksanlıktan uzak ve her türlü takdise lâyık olan, yoktan yaratan, istediğini hemen yapan Allah, her türlü noksanlıktan münezzehtir.)
Bunu 7 defa tekrar etsin ve hemen arkasından Fâtır Sûresi'nin 16. Ayet-i Kerimesini okusun:
Duygu gözünün yolu, İ'tizâl mezhebidir.
Akıl gözü, vuslat hususunda Sünnîdir.
Mutezilîler, duygunun maskarasıdır.
Kendilerini sapıklıklarından Sünnî gösterirler.
Hacı Veyiszâde'nin büyük oğlu Hafız Hacı Mehmet Kurucu, babası Hacı Veyiszâde'yi Mustafa Efendi'yi anlatıyor:
Bestekâr Sadeddin Kaynak buraya geldi.
Çok aşık bir zat...
Dergaha (Piri Paşa Câmii) geldi.
Şöyle iki saat üç saat, Arabca Farsca, Türkce...
Böyle na'tlar okudu okudu ağladı, okudu okudu ağladı...
Daha sonra da gitti.
Bu gidişten sonra, babam:
-Ne yapalım edelim, ne isterse verelim, ne yapıp edip bu Hafız Efendi'yi Konya'mıza yerleştirelim.
Bu okuyuşu çocuklarımıza da öğretsin!.. didi.
Bir şeyh vardı, meşhur olan cömertliğinden dolayı daima borçluydu.
Büyük kişilerden on binlerce borç alırdı, dünya fakirlerine harcardı.
Yine borçla bir dergâh yapmış; canını, malını ve dergâhı feda etmişti.
Hak onun borcunu her yerden ödüyordu. Hak, Halil İbrahim için kumdan un yaptı.
Peygamber dedi: Çarşılarda iki melek şöyle dua eder:
"Ey Allah'ım! Sen bağış yapanlara, arkasını ver. Ey Allah'ım! Sen cimrilere yokluk ver."
Lâdikli Ahmed Ağa'nın torunu Ahmet Elma anlatıyor:
Misafir odasında Tahir Hoca ve arkadaşlarıyla sohbet ederken bir ara dedem,
-Adem Aleyhisselâm dünyaya geldiği zaman öyle bir ağladı ki, gözyaşlarının döküldüğü yerde pınar meydana geldi.
Şu anda o pınarın suyu hâlâ akmaya devam etmektedir, demiş.
İmam-ı Şâfiî Hazretlerinin Cennetin Kapısında Meleklerin Eliyle Başına Mücevherler saçılmasına Vesile Olan Meşhur Salavat-ı Şerife
صَلَّى اللهُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ كَلَّمَا ذَكَرَهُ الذَّاكِرُونَ وَغَفَلَ عَنْ ذِكْرِهِ الْغَافِلُونَ
Allâhû Teâlâ, Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed'e zikredenler O'nu Zikrettikçe, gafiller O'nun zikrinden gafil oldukça Salât ve Selâm eylesin.
Eyüp ibn-i Hasan adlı tâcir demiş ki:
Kumaş vesair eşya satmak üzere huzuruna çıktığım kuvvet ve kudret sahibi bir zâlim, Hz Ebû Bekir, Hz.Ömer, Hz.Osman hakkında fena sözler söylemekle beni çok mükedder etti.
Lakin karşılık veremedim.
Her ifade bizzat bir halin işaretidir. Hål, el gibidir ve ifadeyse bir alet.
Kuyumcunun aleti ayakkabıcının elinde, kuma ekilmiş tohum gibidir.
Ayakkabıcının aleti çiftçinin önünde köpeğin önündeki saman, eşeğin önündeki kemiktir.
Meâl-i el-Ferş ilà Avâli el-Arş adlı kitapta yazıldığına göre Kadı Ebû'l-Hasen, Hazreti Ebû Hüreyre Radıyallahu anh'tan rivayet ediyor:
1920 yılında İstanbul düşman işgali altına düşmüştü.
İşgal kuvvetleri kumandanlarından biri de Fransız Generali Franse D'Espere idi.
Bu zât, Fâtih Hazretleri'ni takliden İstanbul'da beyaz bir at ile dolaşmak hevesine kapılmıştı.
Lakin bunu nerede yapmalıydı ki, ahâli O'nu alkışlasın!..
Levanten muhiti olan Beyoğlu'nu seçti.
Tünelbaşı'nda beyaz bir ata binerek Taksim girişindeki Fransız Konsoloshânesi'ne kadar yürüdü.
Beyoğlu esnafı o zaman ekseriyetle rumdu.
Rum esnaf, yunan bayrakları ile donatılmış Beyoğlu'nda Franse D'Espere'yi: "Zito Venizelos!.." diye bağırarak alkışladı.
Hacı Veyiszâde'nin büyük oğlu Hafız Hacı Mehmet Kurucu anlatıyor:
Bir gün, Topal Ahmed vardı, tenekeci Topal Ahmed...
Matbaacıların sokağın içinde.
Ahmed Hamdi Akseki de buraya geliyor, Konya'ya...
Diyanet Reisi o zaman...
Orada Hakkı (Özçimi) Efendiyinen, babam, ondan sonra Fahri (Kulu) Efendimiz, Ahmed Hamdi Akseki konuşuyorlar.
Ahmed Hamdi Akseki:
-Hay Efendim, Füsus'da, Fütühat'da, Muhyiddin-i Arabi Hazretlerinin şu şu şu sözlerini anlayamadım! demiş. Fahri (Kulu) Efendimize.
Kargalar Behmende (Şubat) ayında çadır kurunca, bülbüller gizlenip susar.
Çünkü gül bahçesi olmayınca, bülbül suskundur.
Lâdikli Ahmet Ağa'nın torunu Ahmed Elma anlatıyor:
Bir marangozhanede çalışan genç bir çırağın yanına, dedemi daha evvel ziyaret eden bir misafir gelir.
Gelen misafir dükkanda dedemle ilgili bazı şeyler anlatır.
Dikkatle bu misafiri dinleyen çırak, bir anda, "Onu mutlaka görmem lazım!" diyerek keserini masanın üstüne koyar ve hiç vakit geçirmeden bulduğu bir vasıtayla hemen Lâdik'e gelir.
Dedemin nerede olduğunu sorup öğrendikten sonra odaya gelir.
Kapıdan içeri girer, selam verdikten sonra en alt tarafa geçip oturur.
Yirmi dakika kadar hiçbir kelam etmez, öylece bekler.
Enes bin Mâlik demiş ki:
Peygamber Efendimiz'den Hz.Ebû Bekir'in o kadar medhini işittim ki, şaşırdım kaldım.
Fahr-i Alem'i vefatından sonra, rüyamda gördüm.
Önünde bir tabak içinde hurma vardı.
Hurmadan istedim, bir tane verdi.
Yine istedim; verdi.
Böylece dokuz hurma verdi bana.
Daha ver, derken uyanıverdim.
O ezelî ve ebedî yüce padişah şöyle buyurur:
Ey ibret alan kullarım!
Eğer beni istiyorsanız bir döşek gibi yaydığım yeryüzüne, süslediğim gökyüzüne bakın.
Sırrımı öğrenmek isterseniz meleklere bakın.
Büyüklüğümü görmek isterseniz dağlara bakın.
Hacı Bektaş-ı Velî, halifesi Şeyh İshak'la birkaç müridini Hz.Mevlâna'ya "dünyada kopardığı kıyametin sebebini sormak üzere" göndermiştir.
Eflâki bu sorunun sorulma sebebi olarak; “dünyadaki büyük-küçük herkesin Hz.Mevlâna'nın etkisinde olduğunu, tüm şeyh, âlim ve emirlerin hazretin sözlerine meftun olduklarını, birçok müridin kendi sözde şeyhlerini bırakıp bu hanedanın takipçisi oldukları için bunun bir kıskançlık doğurduğunu bu sebeple Mevlâna'ya yönelik her taraftan bu kıskançlığın doğurduğu eleştirilerin dile getirildiğini söyler.”
Rasûlüllâh (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem) in en sevdiği yiyecek etti ve:
إِنَّهُ يَزِيدُ فِي السَّمْعِ وَهُوَ سَيِّدُ الطَّعَامِ في الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ
"Gerçekten o, duyma gücünü arttırır, dünyâda ve âhirette yiyeceklerin efendisi de ancak odur" buyururdu.
Hacı Veyiszâde Hocamız'a gönül vermiş, onu canı gibi sevip, sayan bir Konyalı, Şeyh Alaman (İşgalaman) semtinde oturmaktadır.
Bir gece yarısı oğlu dünyaya gelir.
Adını Hocamızın koymasını arzu ettiği için, sabah namazına Aziziye Camii'ne kadar gelir.
Lâdikli Ahmed Ağa'nın torunu Ahmet Elma anlatıyor:
Kadınhanı ilçesinde Hacı Veyiszâde'nin talebelerinden olan Kamber Hoca, dedemi ziyarete gelmiş.
Biraz sohbet edildikten sonra Kamber Hoca'ya bir şeyler de yazdıran ve yazısını beğenen dedem:
-Oğlum, geldin ama geç geldin! Keşke erken gelseydin, ne güzel yazıyorsun, çok da kıvraksın Maşallah, demiş.
Konya'da Hayra Hizmet Vakfı'nda Hasan Hüseyin Varol Hoca anlatıyor:
Bir Berâat gecesi, Ahmed Ağa'dayız.Hz. Ebû Bekir, mağaranın çatısındaki bir kusun üç gün üç gece yerinden kımıldamadığını ve bir şey yiyip içmediğini görünce:
-Yâ Rasûlallah! Ben bu kuşa şaşıyorum.
Zira, biz bu mağaraya geleli yerinden hiç kımıldamadı ve hiçbir şey yiyip içmedi, dedi.
Dedemin çok samimi olduğu bir arkadaşı varmış.
İlk defa Ladik dışından ziyaretine gelip giden bir muhterem arkadaşı...
Dükkanı, ticarethanesi olan bu arkadaşı o kadar iyi bir insanmış ki, yanlış yolda olan kardeşinin ıslahı için neyi var neyi yok harcamış, sahip olduğu bütün mal varlığını bu yüzden kaybetmiş.
Urve bin Zübeyr bir gün Hazreti Aişe'ye:
-Anneciğim, ben senin fıkıhtaki bilgine şaşmam.
Çünkü; "Peygamberler Peygamberi'nin zevcesi, Ebu Bekir'in de kızıdır" derim.
Ben, senin şiirdeki ve Arap tarihindeki bilgine de şaşmam.
Çünkü; "halkın bu konularda en bilgilisi olan Ebu Bekir'in kızıdır" derim.
Fakat ben, senin tıptaki bilgine şaşıyorum.
O, sana nereden gelebilir?
Hazreti Üveys El-Karanî, köyünde gelen giden ziyaretçilerinden, halkın kendisine olan aşırı teveccühünden rahatsız oluyordu.
Allah'a rahatça ibadet edemiyordu.
Bu yüzden develerini otlattığı dağa gitmeye, orada rabbine huzur içinde ibadet etmeye karar verdi ve öyle de yaptı.
Hazreti Üveys El-Karanî'yi, izni olmadan, kimse dağda rahatsız etmezdi...
Her gün ya kardeşi Şihabeddin, yahut yeğeni Tâcüddin yanına uğruyor ve ne emrettiğini soruyorlardı...
Şu 3 şey İblis'le ortaktır; müminleri yoldan çıkarır.
Bir bilgecik gökyüzünün yumurta, yeryüzünün yumurta sarısı gibi olduğu inancına varmıştı.
Soru soran dedi: "Bu dünya bu gökyüzü denizinin arasında nasıl kaldı?
Tıpkı havada salınan bir kandil gibi; ne aşağıya gidiyor, ne yukarıya?"
Hacı Veyiszâde'nin büyük oğlu Hafız Hacı Mehmet Kurucu, babası Hacı Veyiszâde'yi Mustafa Efendi'yi anlatıyor:
Bir vakit cemaatsiz namaz kılacak da yüz bin lira kazanacaksa; "Yüz bin lirasını istemem, cemaattan kalmasın!" derdi.
Lâdikli Âşık Ahmed Ağa'nın torunu Ahmed Elma anlatıyor:
Eskiden şimdiki gibi vasıta çok değildi.
Bazı misafirler bizi atla veya eşekle ziyarete gelir, iki üç gün kalırdı.
Hem misafirlerle ilgilenmek, hem de ahıra bağlanan bineklere bakmak gerekiyordu.
Bir gün çok sayıda misafir geldi ve birkaç gün kaldılar.
O zaman memleket yeni harpten çıkmış olduğundan, hemen hemen herkes fakirdi ve her yerde yokluk vardı.
İmâm-ı Suyûtî (Rahimehullah) şöyle demiştir:
"Her kim yedi kere:
Süleyman Hilmi Tunahan Hazretleri, evini aramaya gelen polis memurlarına "Buyurun, hoş geldiniz, bir kahvemizi içersiniz" demek suretiyle her defasında cesaret örnekleri gösterirdi.
İslam büyükleri tasavvufu değişik şekillerde tarif ediyor:
Tasavvuf; fânilerden yüz çevirip, baki olana bağlanmak.
Nefsi terbiye edip, iman etmesini sağlamaktır.
1925'te idam edilen Hanili Salih Efendi'ye Hakim sorar:
-Nerede tahsil ettiniz.?
Salih Efendi:
-Hani'de.
Hakim:
-Ne tahsil ettiniz.?
Salih Efendi:
Gönülleri (kafaları) karışık ve kibirli olanların canları iddiacıdır.
Bunlar "Bezm-i Elest"'te "hayır" diyenlerdir; hayvanlar gibidirler, hiç kimseyi takmazlar, "hayvanlardan daha aşağı" derecededirler.
İsrail, mîladdan önce 721 yılında Asurlular'ın hâkimiyeti altına girmiş, Yahuda ise milâddan önce 597'de Bâbil kralı Nabukatnazar'ın Kudüs'ü ele geçirmesiyle son bulmuştur.
Nabukatnazar, Yahudileri sürgün edip Bâbil'e götürmüş, şehrin surlarını ve Mâbed-i Süleyman'ı yıktırmıştır.
Bu tahribatta Mabed-i Süleyman'ın sadece bir duvarı ayakta kalmıştır.
