Hacı Veyiszâde'nin küçük oğlu Veyis Kurucu anlatıyor:
Babamın Şatır Köyü'nde ehemmiyetsiz bir tarlası vardı.
Bir miktar da annemin tarlası vardı.
Babam zekat almaz-yemez, fitre yemez, onun bunun parasını yemez, eline geçeni dağıtırdı, nerden geliri vardı, o cihetlere bizim de aklımız ermiyor!
Malımız mülkümüz yoğudu amma bizim evdeki bolluk da kimsede yoğudu!
Hatta, ben:
-Baba, ben vasiyet, zekat almayacağım! dedim.
Ona çok memnun oldu, gülüverdi:
-Evet, sana düşer amma, iyi bir karar vermişsin! dedi.
* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.424, 425.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder