Kara yerlere girince çırasız nasıl yatam / Şiir

Dergâhına ben varacam, beni yaratan Hüda'm 
Semavatlardan duyulur vakt-i seherde sedam 
Yetmiş beş yaşıma girdim, gahlesiz nasal yatam 
Ol bana ibret değil mi, nerdedir anam atam 
Fazlaca mal vermedin ki, kula tasadduk yapam 
Kara yerlere girince çırasız nasıl yatam

Kalp evinde bir melek var, durmaz ışka söyledir 
Yandı sadrımın binası, gözlerimi ağladır 
Ol Hüdâ kılıcı olan Haydar Ali kandedir 
Sıdk ile seyret cihanı, ibret aşikardedir 
Ey beni yaratan Hüdám, benim makamım nerdedir 
Dertliler geldi kapına, hem dermanı sendedir

Aldatır bu fani dünya, deme ki dünya benim 
Kara yerlerden açılmış, halbuki mekan senin 
Hak hakikatten geliyor, doğrudur yolum benim 
Ey beni yaratan Hüdâ'm, mülk senin, dergâh senin 
Ol kapında ağlayan hem asi mücrim kul benim

Yapraksız ağaçta meyve biter mi?
Yanmayan gönülde duman tüter mi? 
Emir olmayınca bülbül öter mi?
Mevlâm söyletmezse dilim söyler mi?

Lâdikli Âşık Ahmed Ağa 

• Lâdikli Âşık Ahmed Hüdâî, Ahmet Elma, 2011, 5.Baskı, S.272.