Hacı Veyiszâde'nin Evliyaullah'a Karşı Tavrı

Hasan Hüseyin Varol Hoca, Hacı Veyiszâde'yi anlatıyor : 

Hacı Veyiszâde Hoca Efendi'nin Evliyaullah'a karşı saygısı sonsuzdu.

Konya'nın vaizlerinden bir zat vardı. 
Şimdi vefat etti, ismi mevzubahis değil. 
Bu zatın tasavvufa karşı bir hali vardı. 
Onun bir konuşması Hoca Efendi'ye intikal etmiş, Evliyaullah'ın aleyhinde konuştu diye.
Bir hafız merasiminde, Kapı Camii'nde o zat da vardı.
Hoca Efendi mihrapta bir konuşma yaptı. 
Yarım saat kadar bir konuşma... 
Ve orada Ricâlullahın, Evliyaullah'ın hallerinden bahsederken cemaat eridi adeta.

Sen ne bilirsin Allah'ın delisi!

Lâdikli Âşık Ahmed Ağa'nın torunu Ahmed Elma anlatıyor:

Dedemin evliya olan bir arkadaşı anlatmış.... 

Demiş ki:

-Eskiden sizin köyde halk tarafından meczup diye bilinen maneviyat sahibi birisi varmış. 
Bu zât-ı muhteremle köyünüzün hocası bir gün akşam yemeğinde bir araya gelmişler. 
Ev sahibi tarafından yemekler getirildiği zaman, meczup adam:
-Hocam, evvela namazımızı kılalım, sonra yemeğimizi yiyelim; yemeği namaza tercih etmeyelim, demiş. 
Hoca Efendi de:
-Sen ne bilirsin Allah'ın delisi, yemeğimizi yiyelim, sonra namazımızı kılarız, demiş. 

Güzel Ahlâkın Alâmetleri

        Yûsuf Bin Esbât Hazretlerine göre Güzel Ahlâkın Alametleri şunlardır:

1. Arkadaşının söylediğine itiraz etmeyip, kabul etmek. 
2. Kendine ve herkese ve hatta her mahluka karşı merhametli ve insaflı olmak.
3. Kimsenin aybını araştırmamak. 

Sen ne yapıyorsun, bu validir!

Selmân-ı Fârisî Medayin'de vali iken Şam'dan bir kimse geldi. 
Yanında bir çuval incir vardı. 
Selmân-ı Fârisî'yi tek bir hırka ile görünce işçi zannetti. 
-Gel şunu taşı, dedi. 

Fethullah-ı Verkanisi Hazretleri

Fethullah-ı Verkanisi Hazretleri, 19.asırda Anadolu'da yetişen evliyadan biridir.
İsmi, Fethullah'tır. 
Verkanisi diye de meşhur olmuştur. 
Babası Şeyh Musa el-Mardini'dir. 
Siirt'in Minar nahiyesine bağlı Verkanis köyünde doğdu. 
Doğum tarihi bilinmemektedir. 
1899 senesinde Bitlis'te vefat etti. 
Kabri Bitlis vilayet merkezindeki türbesindedir.

Hay sahtekâr, biz hür değiliz ki!

Hacı Veyiszâde'nin oğlu Hafız Mehmet Kurucu Hoca anlatıyor:

Babam nükte yapmayı severdi.
Çok yerinde nükte yapardı hem de...
Ömer Bey vardı, Türbede memurdu. 
Bizim mahallede komşu. 
Çok muzip bir adamdı.

O kadın evvelâ kocasından izin alsın!

Lâdikli Âşık Ahmed Ağa'nın torunu Ahmed Elma anlatıyor:

Bir gün tesettürlü bir kadın, ninemin yanına gelerek, bir problemi olduğunu ve bunu dedemle konuşmak istediğini ağlamaklı bir şekilde söyleyerek görüşmek için destur ister. 
Ninem hemen dedemin yanına gelerek:
-Bir kadın geldi, devamlı ağlıyor! 
Galiba bir derdi var. 
Sana soracağı bir tek sorusu varmış; onu sana soracak, cevabını alır almaz memleketine dönecekmiş.
Çok uzaktan gelmiş, ne olur kabul et! demiş.

Şu tuzun yanında biraz da sater olsaydı!

Ebu Vail diyor ki:

Bir arkadaşımla Selmân-ı Fârisî'nin ziyaretine gittim. 
Bize bir miktar arpa ekmeği ile biraz da tuz getirdi. 
Arkadaşım "Şu tuzun yanında biraz da sater (kekik gibi bir ot) olsaydı" dedi. 

Suda Islanmayan Kitaplar

Hz.Mevlânâ bir gün havuz kenarındaydı. 
Yanında kitaplar vardı.
Şems-i Tebrizî Hazretleri gelip kitapları sordu ve hepsini suya attı. 
Kitapların suya atılması üzerine, Hz.Mevlânâ:
-Âh, babamın bulunmaz yazıları gitti, diyerek çok üzüldü.

Kendi işini kendi görürdü.

Selmân-ı Fârisî, gayet az yerdi. 
Bir sofrada kendisine daha ziyade yemesi için ısrar edilince, Peygamber Efendimiz'in kendisine; "İnsanların ahirette çok açlık çekecek olanları, dünyada doyuncaya kadar yemek yiyenlerdir" buyurduğunu haber verdi. 

Ekmek bıçağıyla, sırımlı tüfekle başa çıkılmaz bu hükümetle!

Hacı Veyiszâde'nin Talebesi Şükrü Bağrıaçık Hoca anlatıyor:

Allah ğani gani rahmet eylesin, 
Hacı Veyiszâde'nin kardeşi, Ali Ulvi Kurucu'nun babası İbrahim Efendi çok gayretliydi. 
Hatta o cumhuriyetin inkılapları zamanında, abisine, yani Hacı Veyiszâde Hocamıza: 
-Abi, ne durun böğle Allah aşkına? deyince, Hacı Veyiszáde Hocamız: 

Rical-i Gayb'dan birini gördün mü?

Hacı Veyiszâde'nin yeğeni Ali Ulvi Kurucu anlatıyor:

Lâdikli Ahmed Ağa, 1969 yılında Medine-i Münevvere'ye gelmişti. 
Kendisini sabah kahvaltısına davet etmiştim. 
Geldi. 
Kahvaltı ettik. 
Bazı Konyalılar da vardı. 
Kahvaltıdan sonra, ben bir abdest tazeleyeyim, dedi ve abdest aldı:
-Harem-i Şerifte bazı Pakistanlılara sözüm var, onlarla görüşeceğim. 
Bana Harem-i Şerif'i gösteriver, kendim giderim, dedi.

Demek sen bizi imtihan edersin!

Ahmed Ziyâeddin Gümüşhanevî Hazretleri bir talebesinin evine misafir olmuştu. 
Bu sırada birisi bir sepet taze üzüm getirdi ve ev sahibine;
-Bunlar kendi mahsülümdür ve helaldir. 
Kendi ellerimle topladım. 
Ziyaeddin Efendi Hazretlerine mahsus bir meyvedir, dedi. 

Ruslar ilerleyemeyecek, Harput'u terk etmeyin!

Seyyid Ahmed Çapakçuri, (1830-1921) Harput'ta olmadığı esnada yerine Hafız Tevfik Efendi vekalet etti. 
Bu sırada 93 Harbi devam ediyordu. 
Rus orduları Bingöl'e yaklaşmıştı. 
Harput'un ileri gelenleri Hafız Tevfik Efendi'ye gelerek;
-Efendim düşman kapımıza dayandı, ne yapalım?
Cepheye mi gidelim, yoksa bu diyarı terk mi edelim? diye sordular.

Benim sözlerim size değil ama şu taşa tesir etti!

Lütfullah Efendi bir Cumâ günü Tire'deki Zinciriye Câmii'nde müslümanlara vâz ve nasîhatte bulunuyordu. 

Fakat insanlar gâfil oldukları için onun vâzından fazla istifâde edemediler. 
Kürsünün önünde büyük bir taş vardı. 
Lütfullah Efendi cemâate; "Benim sözlerim size tesir etmedi. Fakat şu taşa tesir etti." buyurdu.

Bu Deli İzzet değil, akıllı İzzetmiş?

Hacı Veyiszâde'nin oğlu Hafız Mehmet Hoca anlatıyor:

Kebapçı Deli İzzet, Hacı Veyiszâde Hoca Efendiyi bir gün câmide cemaatin dağıldığı, kimsenin olmadığı bir anda zorla sırtına alarak caminin içinde iyice bir dolaştırmış. 
Hadise şöyle cereyan etmiş:
Deli İzzet'i kışkırtmışlar:
-Sen şu kadar zamandır tanırsın, bilirsin, kendisinden hiç ahretlik istedin mi, aldın mı? demişler.

Ahlakı Güzel, Kendi Güzel Bir İnsan İle Tanışmak

Bir gün, gerçekten takva sahibi, çantasında devamlı kefenini taşıyan, zahit bir insan dedemle sohbet ederlerken, Hocası yanlarına çıkagelir. 
Merhabalaştıktan ve hal hatır sorduktan sonra, sıra diğer adamla tanışmaya gelir. 

Meseleleri mesele etmezseniz, ortada mesele kalmaz!

 

Bursa Kâdısı Aziz Mahmûd Hüdâyî'nin Rüyası

Eskici Mehmet Efendi ve Abdülmü'min Efendi Mezarları, Osmangazi, Bursa

Bursa kâdısı Aziz Mahmûd Hüdâyî bir gece rüyâsında Cehennem’i gördü. 

Cehennem’in şiddetli ateşinde tanıdığı bâzı kimseler de vardı. 

Bu korkunç rüyânın verdiği dehşet ve üzüntü içinde bulunduğu günlerde bir hanım bir dâvâ getirdi.

Dâvâcı kadın, kocasından ayrılmak istediğini bildirdi. 

Kadının ayrılmak istediği kocası Muhammed Üftâde hazretlerini seven fakir bir kimseydi. 

Bu fakir kimse her sene hacca gitmek ister fakat gidecek parası olmadığı için de bir türlü arzûsuna kavuşamazdı. 

Üzüntüsünden hiç yüzü gülmez, gözleri hep hacca gidenlerin yolu üzerine takılır kalırdı. 

Evdeki hanımı yüzü gülmeyen kocasının bu hâline oldukça üzülürdü.

Uyanmak için yumruk yemesi lazımmış!

Vaktiyle Basra'da bir caminin imamı olan Yahya adında bir Mübtedi bir gün, dişlerinin hepsi elinde olduğu halde:

-Bu gece rüyamda kıyamet kopmuş, gayet susamış olduğum halde mahşere giderken nûr yüzlü bir ihtiyar, büyük bir havuz başında, gelip geçenlere su dağıtıyordu. 

-Kimsin? dedim. 

-Ebû Bekir'im, dedi. 

-Dünyada iken seni sevmezdim, suyundan da içmem, dedim. 

Dök evlâdım, dök, bunların hepsi sahtekârmış!

Hasan Hüseyin Varol Hoca, Hacı Veyiszâde'yi anlatıyor : 

Bir arkadaş anlatmıştı. 

Bir keresinde beraber bir cenaze yıkıyorlarmış. 
Cenaze sarhoşken ölmüş ve perişan bir vaziyette. 
Bizim arkadaş da su döküyor.

Ne olacak benim halim?"

Lâdikli Âşık Ahmed Ağa'nın torunu Ahmet Elma anlatıyor:

Konya'nın çarşısında yürürken, sarhoş birisi dedemin boynuna sarılıp:
-Ahmet Ağa, ne olacak benim halim? diyerek başlamış ağlamaya.

Ehl-i Kur'an'ın İşleyeceği Günahlar

Abdullah bin Hubeyk, Kur'an-ı Kerim'i ezberlemiş olanların isyan ve günaha düşmesine şaşar ve şöyle derdi:
Ehl-i Kur'an bir günah işleyeceği zaman göğsündeki Kur'an-ı Kerim lisan-ı hal ile ona şöyle seslenir: "Allah'a yemin olsun ki sen beni bu iş için ezberlemedin!" 
O günahkâr kişi eğer bu sesi duyabilecek olsa Allahü Teâlâ'dan utanır düşer can verirdi.

Allah'ı tanıyana hiçbir şey gizli kalmaz!

Veysel Karani bir defasında üç gün, üç gece yemek yememişti. 
Dördüncü gün sabahı dışarı çıktı. 
Yolda bir altın para gördü ve; "Bir kimseden düşmüştür" deyip almadı. 
Açlığını gidermeye çalışırken, bir koyunun kendisine doğru geldiğini gördü. 
Koyun, ağzında o bir altınla önünde durdu. 

Harmanpınar Kasabası Gündüğün Mahallesi Karadut Anıt Ağaç, Bozkır, Konya

Harmanpınar Kasabası Gündüğün Mahallesi Karadut Anıt Ağaç, Bozkır, Konya

Karadut Anıt Ağaç, Konya'nın Bozkır İlçesi'ne bağlı Harmanpınar Kasabası'nın Gündüğün Köyü'nde  caminin yanında bulunmaktadır.

Ağaç, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı verilerine göre 2022 yılı itibariyle takriben 149 yaşındadır.

Bunların çoğu Ermeni, Rum...!

Hacı Veyiszâde'nin oğlu Mehmet Kurucu Hoca, babasını anlatıyor:

Hicaz'dan geldikten sonra, halamın oğlu Albay Ahmet var.
Şimdi, babam İstanbul'a inmiş... 
Hacdan dönüyor... 
Halamın evinde, beni beklermiş...
Biz de vardık, yattık kalktık sabah namazına... 
Hüdâî Hazretlerine gidecez.

Gece gündüz yalvar Hakk'a / Şiir

Zuhur eder çıkar kalpten, ol Hüda'dan yâdigâr 
Kaplamış nûr-ı ilâhî bu cihanda şevki var 
Gece gündüz yalvar Hakk'a, açılacak kapı var 
Herkes beratını almış hem elinde tapu var.

Geçmişimize Siyonizmin Gözlüğüyle Bakmak

Bize karşı ihanet bahsinde dillere destan olan Şerif Hüseyin'in büyük oğlu Emir Faysal'ı İngilizlerin Filistin'deki kumandanı General Allenby ile birlikte görüyorsunuz. İşte bu Emir Faysal'dır ki; Filistin ve Suriye halkının baskıları neticesinde Türkiye ile beraber olmak için müracaat etmiş ve bunu da M. Kemal Paşa Meclis'in açılışının ikinci gününde ifşa etmiştir. (24 Nisan 1920)

Osmanlı zamanında Sûriye, merkezi Şam olan bir vilâyetimizdi. 

Kudüs ise bir sancak merkezi olarak bu vilâyetin bir parçası idi. 

Bu havâlide Ordu Kumandanı sıfatıyla bulunan İttihat Terakkî reislerinden Cemâl Paşa, "Deriye Dîvân-ı Âli-yi Örfisi" kararlarıyla pek çok Sûriye ileri gelenini Fransızlarla teşrik-i mesâi etmek töhmetiyle astırmıştı. 

"Ramazan'a aittir" Yazısı...Kim bu Ramazan?

Bediuzzaman Said-i Nursî için, sürgünmüş, hapismiş, zindanmış, hiç fark etmiyordu. 
O kendisine yapılanları zerre kadar umursamadan, her şart altında Kur'an hizmetine devam ediyordu. 
1934 ortalarında Isparta'ya getirilen Bediuzzaman, burada sürgünde şu eserleri telif etti: 

1. Yirmi Birinci Lem'a (İhlas Risalesi)
2. Yirmi Dördüncü Lem'a'nın büyük ekseriyeti
3. Yirmi Beşinci Lem'a (Hastalar Risalesi)
4. Yirmi Altıncı Lem'a'nın (İhtiyarlar Risalesi) bir kısmı
5. On Dokuzuncu Lem'a...

Koreli Aktrist ve kardeşi Müslüman oldu...