Hz.Ali'nin Doğumu

Hz.Alinin Annesi Hz.Fâtıma binti Esed bir gün bir rüya gördü. 
Evinde nurlar harman olmuş, her taraf bir ışık cümbüşü içinde. 
Çevrede ne kadar dağ varsa Kabe'ye doğru secdede. 
Eline dört kılıç veriyorlar. 
Bunlardan biri gökyüzüne çıkıyor; biri suya, biri toprağa düşüyor, biri de heybetli bir arslan oluveriyor. 
Ve öyle bir arslan ki, heybetinden bütün yaratıklar kaçışmaya başlıyor. 
Hz.Fâtıma, rüyada korkuyla ellerini uzatıyor, birdenbire karşısında Kâinatın Efendisi'ni buluyor ve O'nun mukaddes ellerine yapışıyor.
Rüyadan dört ay sonra Nur-u Cihan Peygamber Efendimiz'e'e gelip şöyle diyor:
-Hamileyim oğlum! Dua et de çocuğum erkek olsun.

Allah Rasulü'nün yüzünde ışık ışık bir gülümseyiş:
-Doğacak erkek çocuğu bana bağışlaman şartıyla dua ederim!
-Söz veriyorum, sana bağışlarım oğlum! 
-O halde ben de dua ederim!..

Nihayet zaman tamam oluyor. 
Hz.Fatıma binti Esed, çifte koldan Hâşim soyuna bağlı, haykırışı tâ uzaklarda çınlayan, altıntopu gibi gürbüz bir oğlan doğuruyor. 
Hemen varlığın sebebi olan Hz.Peygamber'e müjdeci gidiyor. 
Allah'ın Rasulü, amcası Ebu Talib'in evine koşuyor ve soruyor:
-Amca, yavruya ne isim koydunuz?
-Zevcem, babasının ismi olan Esed'i (Arslan) uygun gördü ama, ben Ali (Yüce) ismini tercih ediyorum. 
-Güzel isim. İkincisi de Haydar olsun.

• Ehl-i Beyt'in Mübarek Hanımları, Mustafa Necati Bursalı, s.44, 45.