Her ne kadar yazıda şîr (aslan), şîre (süte) benzerse de iyilerin işini, kendi işinle mukayese etme.
Bütün âlem bu yolunu yolunu kaybetti. Hak abdâlından az kişi haberdar oldu.
Peygamberlerle denkliğe kalkıştılar. Velileri kendileri gibi sandılar.
Körlüklerinden dolayı arada sonsuz farklılığın olduğunu anlamadılar.
İki tür arı aynı yerden yedi, fakat birinden zehir, diğerinden bal oldu.
İki tür ceylan ot yedi, su içti; birinden dışkı, diğerinden saf misk meydana geldi.
Her iki ney aynı sulaktan beslendi; biri boş, diğeri ise şekerle dolu.
Yüz binlerce böyle benzerlere bak, aralarındaki farkı yetmiş yıllık yol olarak gör.
Bu yer, kendinden pislik çıkar. O yer, bütünüyle Hak nuru olur.
Bu yer, bütünüyle cimrilik ve haset olur. O yer, tek Allah'ın nuru doğar.
Şu toprak paktır, o toprak çorak ve kötü. Bu pak melektir, o şeytan ve vahşi hayvan.
Hz.Mevlânâ
Mesnevî, 263-274.Beyitler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder