Bir gün Hz. Ömer Radıyallâhü Anh, elinde bir kısım Tevrât sayfaları ile Peygamber Efendimiz’e gelip:
-Ey Allah’ın Rasûlü!
Bunlar Tevrat’tan bazı kısımlar.
Onları Zurayk Oğulları’na mensup bir arkadaşımdan aldım, dedi.
Peygamber Efendimiz’in yüzünün rengi birden değişiverdi.
Bunun üzerine Abdullah bin Zeyd Radıyallâhü Anh, Hz. Ömer’e:
-Allah senin aklını başından mı aldı?
Rasûlullah’ın yüzü ne hâle geldi, görmüyor musun? dedi.
Hatâsını anlayan Hz.Ömer Radıyallâhü Anh hemen:
-Rab olarak Allah’tan, din olarak İslâm’dan, peygamber olarak Muhammed (Sallalahü Aleyhi ve Sellem)'den, önder olarak Kur’ân’dan râzı olduk, dedi.
Bunun üzerine Allah Rasûlü’nün yüzünde güller açtı, üzüntüsü gitti.
Sonra da şöyle buyurdu:
-Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, eğer Mûsâ Aleyhisselân aranızda olup da ona uyarak beni terk etseydiniz derin bir dalâlete düşmüş olurdunuz.
Siz ümmetler içinde benim nasibimsiniz, ben de peygamberler içinde sizin nasibinizim.
* Heysemî, I, 174
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder