Hazreti Mevlânâ'nın göz ve gönül bebeği Sultan Veled, bir hatırasını şöyle anlatıyor:
-Bir gün bir topluluk gelmişti, babam da çok coşkun ve hararetliydi.
Sohbetin akışı içinde, bana:
-Bahaddin, eğer daima cennette olmak istersen, herkesle dost ol!
Hiç kimsenin kinini yüreğinde tutma!
Merhem gibi ol, mum gibi ol, iğne gibi olma!
Eğer hiç kimseden sana kötülük gelmesini istemiyorsan,
Kötü söyleyen, kötü öğreten ve kötü düşünen olma!..
Bir adamı dostlukla anarsan, daima sevinç içinde olursun.
Kötü kötü öğreten ve kötü düşünen olma!..
Bir adamı dostlukla anarsan, daima sevinç içinde olursun.
Cennetin ta kendisidir o sevinç işte!
Eğer birilerini düşmanlıkla anarsan, hep üzüntü içinde kalırsın!
Bu gam, bu keder, cehennem olur sana!
Dostları andığın zaman, gönül cennetinde çiçekler açar!
Düşmanları yerince, içinin içinde yılanlar ve çiyanlar dalaşıp dolaşmaya başlar!
Gönül bahçelerinde çöğürler ve dikenler biter!
Canın sıkılır, içine bir dağınıklık gelir!
* İnsanlığın Pîri Hazreti Mevlânâ, Mustafa ÖZDAMAR, Sh.: 89, 90.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder