Bir gün Mevlânâ Şemseddin, medresenin kapısında oturmuştu.
Birden bire bir cellât geçti.
Şems:
-Bu adam velidir, buyurdu.
-Bu, divân'ın cellâdıdır, dediler.
Şems:
-Evet, o bir veli öldürdüğü, onu beden zindanından ve cisim kafesinden kurtardığı ve öldürülen veli de kendisine velayetini bağışladığı için velidir, buyurdu.
Cellât ertesi gün tövbe ederek ibâdet edenlerin en ileri gelenlerinden olup, Mevlânâ'ya irâdet getirdi.
- Menâkıbü'l Ârifîn, Ahmed Eflaki Dede; II/84.
- Konya Velileri, Hasan Özönder, Sh. 50, 51.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder