Gönenli Mehmet Efendi Kitap Kapağı
1952'de geldim ben İstanbul'a.
Yüzlerce talebenin maişetini temin ettiği söylenirdi Hocanın.
Fakat ne hikmetse, ben, Hocanın bu yönünden o yıllarda ihtiyacım da olduğu halde pek istifade edemedim.
Aradan seneler geçti.
Fırsat buldukça benim de gelmemi istiyordu aynı camiye Hoca.
Kur'an okumam için.
Birgün yine işte aynı câmide, namazdan çıktık.
Beni yine bırakmadı, orada imam odasında otururken, bana sordu:
-Sen hacca gittin mi? dedi.
-Gitmedim! dedim.
-Neden gitmedin? dedi.
-E gidemedim Hocam, imkânım olmadı! dedim.
-Paran mı yok? dedi.
-Olmadı işte, gidemedim! dedim.
-Seni hacca gönderelim! dedi ve beni o sene hacca gönderdi.
Bütün masraflarımı çekti.
Hoca Efendi'nin vefatından bir yıl evvel, ben Hocaya:
-Hocam taaaa 1952'lerden beri tanırım ben sizi.
Siz o zamanlar da herkese yardım ettiğiniz halde, ben nedense arz-ı ihtiyaç edemedim size.
Taa o zamanlardan beri benim istihkakım birikmiş herhalde...
Toptan ödediniz onları bu hacla.
Allah razı olsun! dedim.
Çok memnun oldu rahmetli.
* Gönenli Mehmet Efendi, Mustafa Özdamar, Sh.142.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder