"Gönenli Mehmet Efendi" Kitap Kapağı
Hz.Ali, hırsızlık yapan birisinin elini kestirmiş.
Adam gitmiş demiş ki:
-Evet, hırsızlık yaptım, suçluyum.
Ne ceza verirseniz razıyım.
Bu suçla, yüz karasıyla âhirete gitmeyeyim.
Ben orada bütün müslümanların içinde rezil olamam, burada cezamı verin.
Kolunu kestiriyor, kızgın yağa batırıyorlar.
Kol kuruyor.
Hz.Ali, adamın eline kolunu veriyor.
-Haydi git şimdi.
İşte kendin de razı oldun.
Rabbin de senden razı.
Haydi git işine.
Alıyor kolunu, giderken yolda rastgeldiklerine selâm veriyor:
-Ne bu? diyorlar.
-Allah cezamı verdi, ben yaptım da buldum.
Razıyım Allahımdan, diyor.
Onlar da gelip Hz.Ali Radıyyallâhü Anh Efendimize:
-Adamcağız, kolunun kesildiğinden çok razı.
Beni mahşerde rezil olmaktan kurtardı diye size çok teşekkür ediyor, diyorlar.
Hz.Ali Radıyyallâhü Anh:
-Çağırın onu, diyor.
Ve, çağırıyorlar. Hz.Ali:
-Yâ Rabbi, bu senden razı imiş, senin verdiğin cezaya razı imiş.
Ben de sana yalvarıyorum, bunun kolunu geri ver.
Hemen kolu alıyor, Bismillâh deyip yerine yapıştırıyor.
Kolu yerine geliyor...
E... bugün diyorlar işte, ameliyat yaptı, şu oldu bu oldu inanıyoruz ona... oluyor, oluyor tabii...
Allah Celle Celâlühû yapamaz mı?..
Amennâ ve saddaknâ...
* Gönenli Mehmet Efendi, Mustafa Özdamar, Sh. 216, 217.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder