Her elini öpene; "hafız ol, âlim ol" deyip durma!

Karaman'da M.Ali Kırboğa (Karasakal Hoca) Hacı Veyiszâde'yi anlatıyor:

Hacı Veyiszâde Hocamızın zâhiri ve batıni ilimlerdeki en yakın arkadaşı ve sırdaşlarından biri de Taşkentli Fahri Kulu Efendiydi. 
Ama Hacı Veyiszâde'nin şöhreti üstadlarını aşmıştı.

Bir gün biz Hacı Veyiszâde Hocamızdan ders alıyoruz. 
Fahri Efendi de var. 
Orada, baş köşede oturuyor. 
Hacı Veyiszâde Hocamızın ziyâretçisi çok, gelen giden bir hayli kabarık olduğu için, bir eli kitapta bizim dersi sürer, öbür eli sebil... 
Gelen giden öper. 
Gelen giden, elini öpen herkese: 
Hafız ol, âlim ol; hafız ol, âlim ol!.. der, dua ederdi.

Bir böyle, iki böyle, üç böyle, beş böyle derken, Fahri Efendi: 
-Mustafa!.. 
Her elini öpene; "hafız ol, âlim ol" deyip durma! 
"Adam ol" deyiver yeter!.. dedi.

* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.254.