Bir gün Mevlânâ Hazretleri'nin refakatinde Meram Mescidi tarafına gitmiştik.
Büyük bir semå oldu.
Bahara dair tercî'in yedi bendini o gün okudu.
Ondan sonra Sultan Veled:
-Sübhânallah!
Bu Konya şehrinin ne güzel manzarası var.
Zira onun manzarasından rahmet nurları ışıldıyor, dedi.
Mevlânâ da:
-Evet, Vallâhi bizim Konya çok mes'ûd ve mübarek bir şehirdir.
Müritlerin huzurunda onu sana bağışladım, buyurdu.
Veled Hazretleri baş koyup babasının ayaklarını öptü.
Bunun üzerine Hz.Mevlânâ:
-Bâhâeddin, bizim mübårek türbemiz, büyük Mevlânâ Bahâeddin Veled'in kemikleri, çocuklarımız, bizden sonra gelenler, muhiblerimiz ve arkadaşlarımız bu şehirde bulundukça, bu ülke zevâl bulmayacak ve bu ülkeye yabancının atının ayağı basmayacak.
Bu kavmin üzerine düşmanın kılıcı çekilmeyecek ve düşman kan dökmeyecek ve tamamiyle harab olmayacak, boş da kalmayacaktır.
Ve daima şehrin halkı mübarek Türbe'nin hareminde emin ve mes'ûd olacaklar.
Zamanın fetretlerinden gece ve gündüzün değişmelerinden salim kalacaklardır, buyurdu.
- Menâkıbü'l Ârifîn, Ahmed Eflaki Dede
- Konya Velileri, Hasan Özönder, Sh. 82.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder