Diyanet İşleri Başkanlığı Eğitim Merkezi Fıkıh Müderrisi Mehmet Savaş Hoca Hacı Veyiszâde'yi anlatıyor:
Konya İmam Hatib Okulu'nun orada bir simitçi fırını vardı o zamanlar.
O fırın civarında elleri yüzleri kirli çingene çocukları izmarit içer dururdu.
Hacı Veyiszâde Hoca Efendi Okuldan çıkınca, o çingene çocukları, ellerindeki izmaritleri atarlar, esas duruşa geçerlerdi.
Bazan ceplerinde tek kuruş kalmayınca, her iki cebini de silkeler:
Daha kalmadı!.. derdi.
Hoca Efendi, bu şudur, budur diye insan seçmez, herkese selâmla yaklaşır, sevecen davranır, gönül alırdı.
* Hacı Veyiszâde, Mustafa ÖZDAMAR, 1997, s.233, 234.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder